دسته بندی بر مبنای حرف

فرقه بهائیت در اواخر قرن سیزدهم قمری، زمانی که بابیّت در معرض زوال و نابودی کامل بود، جان دوباره یافته و شکل جدیدی به‌خود گرفت و رهبران اصلی آن‌ها؛ از جمله میرزا حسین‌علی نوری (1308 ق)، از خطراتی که آنها را تهدید می‌کرد، جان سالم… اطلاعات بیشتر

دلیل نام‌گذاری این فرقه، انتساب آن به شخصی به نام حسین‌علی نوری، ملقب به «بهاءالله» بوده و پیروان او را بهائی می‌نامند.[1] [1]. ر. ک. بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران در قرن 12، 13 و 14 هجری قمری، ج ۱، ص 162؛ ج ۶،… اطلاعات بیشتر

بهائیت نام فرقه‌ای انحرافی و ساختگی و منشعب از آیین بابیه است، که در اواخر قرن سیزدهم قمری به دست «حسین‌علی نوری» ملقب به «بهاءالله»، از پیروان «سید علی محمد شیرازی»، مؤسس بابیه، پدید آمد. میرزا حسین‌علی ادعاهای مختلفی، مانند «من یُظهره الله»؛ «رجعت»؛ «خدایی»… اطلاعات بیشتر

چکیده مقاله مفهوم شناسی توقیع «توقیع» از ماده «وقع» است که در کتاب‌های لغت بیش از سی معنا برای آن گزارش شده‌است؛ از جمله آن امضاء کردن نامه است، امروزه نیز در لغت عرب توقیع معادل امضاء و مهر استعمال می‌شود. توقیع نوشته‌ای بود بر… اطلاعات بیشتر

اصطلاح توقیع از همان معنای لغوی[1] آن گرفته شده است؛ زیرا توقیع نوشته‌ای بود بر حاشیه و پشت شکایات به خط خلیفه یا سلطان یا برخی از فرمانروایان که بر رسیدگی به شکایات تأکید می‌کرد[2] و در اصطلاح شیعه، نامه هایى است که به امضاى امام (علیه السلام)… اطلاعات بیشتر

واژه توقیع نخستین بار در روایتی از امام کاظم (علیه السلام) دیده شده، همراه با حرف جرّ «فی» که پس از آن لفظ کتاب آمده است، به معنای یادداشتی که امام در زیر یک نامه نوشته بوده‌اند. [1] با همین ترکیب و در همین معنا در چند… اطلاعات بیشتر

با عنایت به این‌که معانی توقیع در لغت و اصطلاح، از توقیع باب تفعیل گرفته شده، این لفظ در این باب در قرآن نیامده است، البته ریشه این واژه (وقع) حدود 24 بار در قرآن آمده است؛[1] بنابر این نه تنها معنای اصطلاحی توقیع در… اطلاعات بیشتر

اصطلاح توقیع از همان معنای لغوی[1] آن گرفته شده‌است؛ زیرا یکی از معانی توقیع نوشته‌ای بود بر حاشیه و پشت شکایات به خط خلیفه یا سلطان یا برخی از فرمانروایان که بر رسیدگی به شکایات تأکید می‌کرد.[2] توقیع، اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشورهای امامان… اطلاعات بیشتر

توقیع نوشته ای بود بر حاشیه و پشت شکایات به خط خلیفه یا سلطان یا برخی از فرمانروایان که بر رسیدگی به شکایات تأکید می کرد.[1] واژه توقیع[2] نخستین بار در روایتی از امام کاظم (علیه السلام)، همراه با حرف جرّ «فی» که پس از… اطلاعات بیشتر