کپی شد
ارتباط معنای اصطلاحی توقیع با معنای لغوی آن
اصطلاح توقیع از همان معنای لغوی[1] آن گرفته شده است؛ زیرا توقیع نوشته‌ای بود بر حاشیه و پشت شکایات به خط خلیفه یا سلطان یا برخی از فرمانروایان که بر رسیدگی به شکایات تأکید می‌کرد[2] و در اصطلاح شیعه، نامه هایى است که به امضاى امام (علیه السلام) رسیده باشد.[3]
[1] . فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج ۲، ص ۱۷۷؛ ابن درید، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، ج ۲، ص 944 و ۹۴۵.
[2] . قلقشندی، احمد بن علی، صبح الاعشی في صناعة الإنشاء، ج 11، ص 114؛ حسيني زبيدي، محمد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق / مصحح: على، هلالى و سيرى، على، ج ۱۱، ص ۵۲۲.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید