تاریخ تأسیس فرقه بهائیت

فرقه بهائیت در اواخر قرن سیزدهم قمری، زمانی که بابیّت در معرض زوال و نابودی کامل بود، جان دوباره یافته و شکل جدیدی به‌خود گرفت و رهبران اصلی آن‌ها؛ از جمله میرزا حسین‌علی نوری (1308 ق)، از خطراتی که آنها را تهدید می‌کرد، جان سالم به در برده، توانستند فرقه ضالّه بهائیت را تشکیل و سامان دهند.[1]

[1]. ر.ک. بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران در قرن 12، 13 و 14 هجری، ج ۱، ص 162؛ ج ۶، ص ۵۲ و ۱۲۶ و ۱۲۷؛ صدری، محمود، بهائیت (دانشنامه جهان اسلام)، ج ۱، ص 16 – ۱۹.