و

انواع وحی رسالی در قرآن كريم به اشكال سه گانۀ نزول وحى اشاره شده است: 1. تكلّم مستقیم و بدون واسطه؛ يعنى بين خدا و پيامبر، واسطه ای نيست و پيامبر مستقيماً وحى را از منبع فيض دريافت مى‏كند. نویسنده کتاب التمهید فی علوم القرآن… اطلاعات بیشتر

در مورد جایگاه الفاظ در وحی گفتنی است که الفاظ جزء ذات و حقیقت وحی نیست؛ زیرا وحی غالباً از سنخ علم و ادراک است، و علم و ادراک نحوۀ خاص وجود است که منزه از ماهیت است. به عبارت دیگر، وحی مفهومی برگرفته از… اطلاعات بیشتر

در مورد چگونگی زبان وحی در کتب حدیثی آمده است که: هيچ كتابى و هيچ وحيى از جانب خداوند تبارك و تعالى نازل نشد، مگر آن كه به زبان عربى بوده است، اما وحى در گوش انبياء (ع) به زبان قومشان واقع مى‏شد… .[1] فارغ… اطلاعات بیشتر

وحی در قرآن در چهار معنا استعمال شده است. 1. اشاره پنهانی این همان معنای لغوی واژه وحی است؛ چنان که به اشاره حضرت زکریا (ع) به قومش در قرآن، «وحی» اطلاق شده است: “او از محراب عبادتش به سوی مردم بیرون آمد و با… اطلاعات بیشتر

وحی واژۀ عربی و در اصل مصدر فعل “وحی – یحی” از باب “وعد” است. در معنای آن آمده است که عبارت است از: “هر آن چه که کسی به دیگری القا کند تا بداند”.[1] وحی در لغت اصل و قاعده ای برای رساندن “علم”… اطلاعات بیشتر

از دیدگاه مذهب شيعه شناخت “ولّى اللَّه” و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوت‏ها و احكام او بر همگان واجب است و هر كس از اين امر سرباز زند، در واقع توحيد و نبوت را نپذيرفته است. به عبارت ديگر؛ لازمۀ پذيرش وجود… اطلاعات بیشتر

از میان موجودات این عالم، انسان دارای موقعیت و جایگاه ممتازی است که حتی فرشتگان مقرب از آن بی بهره اند. انسان از استعداد و نیروهای پنهان و بالقوه ای برخوردار است که اگر آنها را در خویشتن کشف کند و پرورش دهد، می تواند… اطلاعات بیشتر

“ولايت” مهم ترين پيش نياز “امامت”؛ يعنى يكى از شروط مهّمۀ آن است و تا ولیّ حضور و ظهور داشته باشد، شخص ديگرى نمى‏تواند “پيشواى” مسلمين گردد و زمام امور دينى و دنيوى آنها را به دست گيرد و آنها را به دنبال اهداف و… اطلاعات بیشتر

ولایت بر دو قسم است: تکوینی و تشریعی. ولایت تکوینی؛ یعنی سرپرستی موجودات جهان و عالم خارج و تصرف عینی داشتن در آنها که اولاً و بالذات منحصر در ذات “الله” است و ثانیاً و بالعرض به پیامبران و ائمه معصومین (ع) و انسان های… اطلاعات بیشتر

واژۀ “ولايت” و “مولى” از ماده “ولى” گرفته شده و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده‏اند: مالك، عبد، معتِق (آزاد كننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قريب (مانند پسر عمو)، جار (همسايه)، حليف (هم پيمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزيل… اطلاعات بیشتر