حکومت حمدانیان

حمدانیان خود حکومت مستقلی نداشتند، بلکه زیرمجموعه حکومت عباسی بودند که آن‌هم در هر دوره‌ای تحت نفوذ عده‌ای قرار داشت؛ مثلاً زمانی تحت نفوذ ترک‌ها و زمانی نیز تحت نفوذ آل بویه بودند. اما در برخی از موارد دیده شده، به‎دلیل بی‌مهری از جانب حکومت… اطلاعات بیشتر

ناصر الدوله با المستنصر مخالف بود؛ لذا بسیار به او اهانت می‌کرد و باعث شد که عموم هواخواهان و یارانش از او جدا شوند. به‌عنوان مثال: به‌یكى از آنان (یاران مستنصر) می‌گفت: من می‌خواهم فلان كار را به‌تو بسپارم، اما وقتی نزد او می‌رفت، امكاناتى… اطلاعات بیشتر

فاطمیان، به‌رغم تمایل حمدانیان به‌هم‌پیمانی با آن‌ها، چندان روی خوشی نشان نمی‌دادند و به‌آنان بی‌اعتماد بودند.[1] به‌رغم آن‌که گاه حمدانیان بنابه مقتضیات سیاسی به‌فاطمیان التجا می‌جستند، امّا درواقع، فاطمیان غالبآ در جبهه مقابل حمدانیان قرار داشتند.[2] این رویکرد تا پایان حکومت حمدانیان تداوم داشت. با این حال، گروهی… اطلاعات بیشتر

پس از سعدالدوله فرزند خردسالش، ابوالفضائل سعید یا سعد، به‌وصیت پدر و به‌همت لؤلؤکبیر، حاجب پدرش، به‌حکومت رسید و به‌سعیدالدوله ملقب گردید.[1] در سال ۳۷۲ ق، العزیز باللّه فاطمی به‌قصد براندازی حمدانیان، لشکری انبوه به‌فرماندهی منجوتکین / بن جوتکین (از سرداران نظامی فاطمیان) روانه فتح… اطلاعات بیشتر

در سال ۳۵۶ ق، پس از مرگ سیف الدوله، پسرش ابوالمعالی با تمهیدات حاجب ابوالحسن قرغُوَیه به‌حکومت رسید.[1] نخستین ماه‌های حکومت وی، با تصفیه حساب‌های داخلی همراه بود. در سال ۳۵۷ ق، میان وی و دایی‌اش ابوفراس حمدانی، شاعر مشهور بنی حمدان، جنگ درگرفت که… اطلاعات بیشتر

آغاز حکمرانی حمدانیان در شام به‌سال ۳۳۳ بازمی‌گردد. در این سال، ابوالحسن علی مشهور به سیف‌الدوله، برادر ناصرالدوله، برای تصرف شام از ناصرالدوله درخواست کمک کرد.[1] وی نخست حلب و به‌ تدریج برخی دیگر از نواحی شام را به تصرف خود درآورد و حکومت خود… اطلاعات بیشتر

آغاز حکمرانی حمدانیان در شام به‌سال ۳۳۳ ق، بازمی‌گردد. در این سال، ابوالحسن علی مشهور به سیف‌الدوله، نخست بر حلب و به‌تدریج بر برخی دیگر از نواحی شام غلبه کرده و حکومت خود را تثبیت نمود.[1] در سال ۳۵۶ ق، پس از مرگ سیف الدوله،… اطلاعات بیشتر

پس از قتل باذ، خواهرزاده‌اش، ابوعلی حسن بن مروان، جنگ‌هایی با فرزندان ناصرالدوله به‌راه انداخت. در این جنگ‌ها، ابوعبداللّه حسین، اسیر ابن مروان شد، اما چندی بعد آزاد گردید و به‌مصر رفت و فاطمیان او را حاکم حلب کردند. ابوطاهر ابراهیم نیز که از دست… اطلاعات بیشتر

پس از ابوالعلاء، ناصرالدوله به‌تحکیم پایه‌های حکومت خاندانش در موصل و نواحی اطراف پرداخت. دوره حکومت وی با کشمکش‌های فراوان با عباسیان و آل‌بویه توأم شد و تا سال ۳۵۶ ق تداوم یافت. در این سال، یکی از فرزندانش به‌نام ابوتغلب او را دستگير[1] و… اطلاعات بیشتر

وی مکنّی به ابوالعلاء[1] و أبو الهيجاء،[2] حمدانی‏ فرزند حمدان بن حمدون تغلبی برادر ابی‌فراس است.[3] ناصرالدوله پس از کشته شدن پدرش، در حکومت نواحی تحت حاکمیت پدرش (موصل و چند شهر کوچک) ابقاء شد و در سال ۳۱۸ ق، کارگزار دیار ربیعه، نصیبین، سنجار… اطلاعات بیشتر