انقراض حکومت حمدانیان موصل

پس از قتل باذ، خواهرزاده‌اش، ابوعلی حسن بن مروان، جنگ‌هایی با فرزندان ناصرالدوله به‌راه انداخت. در این جنگ‌ها، ابوعبداللّه حسین، اسیر ابن مروان شد، اما چندی بعد آزاد گردید و به‌مصر رفت و فاطمیان او را حاکم حلب کردند. ابوطاهر ابراهیم نیز که از دست ابن مروان رهایی یافته بود، در نصیبین به اسارت محمد بن المسیب (ابوذوّاد)، رهبر بنی عقیل، درآمد و به‌قتل رسید. با مرگ وی، حکومت حمدانیان در موصل منقرض شد.[1]

[1]. ابن‌اثیر، على بن ابى الكرم‏، الکامل فی التاریخ، ج ۹، ص ۷۲؛ عدوان، احمد، الدولة الحمدانیة، ج ۱، ص  ۲۰۸.