خوارج

ازارقه فرقه‏اى از خوارج هستند كه نام خود را از پيشواى خويش نافع بن ازرق (كه ابو راشد كنيه داشت) گرفتند و می گويند: مخالفان ايشان از اهل قبله مشركند و هر كه به مذهب ايشان در نيايد ريختن خون او و زن و فرزندش… اطلاعات بیشتر

در جریان جنگ صفین وقتی قضیه حکمیت پیش آمد عده ای از یاران امام به تصمیمی که آن حضرت گرفته بود اعتراض داشتند و فریاد زدند: لا حکم الا لله. امام آن گاه كه شعار خوارج را شنيد، فرمودند: سخن حقّى است، كه از آن… اطلاعات بیشتر

خوارج در مورد امر به معروف و نهی از منکر معتقدند: شورش بر والى و امام ستم گر بدون هیچ  شرطی لازم است. آنان مى‏گفتند: امر به معروف و نهى از منكر، مشروط به چيزى نيست و در همه جا بدون استثنا بايد اين دستور… اطلاعات بیشتر

فرقه‏ها و مكاتب كلامى اسلامى درباره وضعيت ايمانى گناه كاران نظريّه‏هاى گوناگونى پيش كشيده‏اند. در این باره خوارج بر این عقیده اند: هر كس  گناه كبيره‏ انجام دهد یا اصرار بر صغيره كند كافر است و از اسلام بيرون رفته  و سزاوار كشتن است؛ از… اطلاعات بیشتر

«خوارج» حكميّت را به عنوان خيانتى به خدا كه داور يگانه است تلقّى كردند و گفتند: داورى يا حكميت خدا را تنها از طريق انتخاب آزاد همه امت مى‏توان به دست آورد. آنها بر اين عقيده بودند كه هركس، حتى يک سياه حبشى اگر داراى… اطلاعات بیشتر

خوارج با تمام اختلافی که در برخی از مسائل دارند، امّا در مورد کفر علی، عثمان، طلحة، زبیر، عایشه و سپاهیانشان و معاویه و یارانش در صفین، اتفاق نظر دارند. [1] شهرستانی نیز در این مورد می نویسد: همه خوارج با تمام اختلافاتی که بین… اطلاعات بیشتر

تمامى خوارج به امامت فاضل [برتر] عقيده داشته، امامت مفضول [فروتر] را روا نمى‏دانند. آنان معتقدند كه بهترين امامان كسى است كه خود را براى قيام مهيّا سازد و مردم را به جهاد فراخواند. پس هرگاه كسى از آنان به اين امر مبادرت ورزيد، برترين… اطلاعات بیشتر

خوارج  عمل را جزء ایمان می دانند؛ زیرا از نظر آن‏ها ماهیت ایمان عبارت است از قول و معرفت و عمل.[1] آنان اعمال را جزء ایمان دانسته و  ارتکاب هر گناه کبیره‏ای را موجب کفر و بیرون شدن از اسلام می‏دانند؛ از این جهت مرتکب… اطلاعات بیشتر

فرقه خوارج در سال 37 هجرى در جريان جنگ صفين و مسئله حكميت پديد آمد. آنان عده‏اى از سپاهيان حضرت على (ع) بودند كه در آغاز از معاويه و عمرو عاص فريب خورده و با پيشنهاد حكميت از طرف معاويه موافقت كردند، و امام (ع)… اطلاعات بیشتر

سرزمین شام، در سال «17هـ.ق» در عهد خلافت خلیفه دوم فتح شد؛ او یزید بن ابی سفیان و بعد از مرگ وی برادرش معاویة بن ابی سفیان را به فرمانروایی آن جا منصوب کرد. معاویه در حکومت خود، به تقلید از حکومت امپراطوری روم شرقی،… اطلاعات بیشتر