عدم تردید شیعیان در نیابت نواب اربعه

در عصر غیبت صغری، نوّاب اربعه که چهار نفر (1- عثمان بن سعید عمری 2-محمد بن عثمان عمری 3- حسین بن روح نوبختی 4-علی بن محمد سمری) بودند، یکی پس از دیگری برای امر نیابت و واسطه بین مردم و امام غایب‌شان از طرف امام مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) برگزیده شدند، گرچه در طول تاریخ مدعیان نیابت و نمایندگی از جانب حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) زیاد بوده‌اند، امّا حقانیت این چهار نفر جای هیچ‌گونه ابهام و تردیدی را برای افراد جویای حقیقت باقی نمی‌گذارد و فرق بین آنان و مدعیان دروغین همچون آفتاب روشن خواهد گشت.

در زمان غیبت کبری در بین علمای شیعه، کسی در مقام مخالفت و شک در نیابت نواب اربعه بر نیامده، اما در زمان خود نواب خاص؛ یعنی در زمان غیبت صغری افراد انگشت‌شماری از شیعیان بوده‌اند که با وجود این‌که از اصحاب امام عسکری (علیه السلام) بوده‌اند، ولی به انگیزۀ ریاست طلبی و کسب مقام و موقعیت شخصی به مخالفت با نواب اربعه پرداخته‌اند.

بر این اساس، بزرگواری و شخصیت ممتاز نواب اربعه برای اهل تحقیق و کسانی که بدون غرض‌ورزی، تاریخ را مطالعه می‌کنند امری مسلم است و تا امروز کسی نتوانسته است خلاف آن را ثابت کند و آنان نیز از این مسند هیچ‌گونه سوء استفاده‌ای نداشتند؛ بنابر این شیعیان نیابت آن‌ها از حضرت را پذیرفته‌اند و افرادی هم که مخالفتی نشان داده‌اند با دیدن شواهد، صادقانه اعتراف کردند، یا کنار رفتند و یا رسوا شدند.^[1]

[1]. ر ک: سایت اسلام کوئست.