searchicon
معصوم (Page 2)

معصوم

استکمال در انبیا و اولیا
انبیای عظام و ائمه اطهار از روزی که به منصب پیامبری و یا امامت برگزیده شدند حد نصاب کمالات و عصمت و پاکی و طهارت و علم را دارا بودند ولی این مقام ، عالی ترین منصب کمالات نبوده و با گذشت زمان و انجام… اطلاعات بیشتر
مرجعیت
معنای تقلید برای تقلید دو معنا متصوّر است: 1. معنای منفی: گاهی تصوّر معنای منفی تقلید در عرف فارسی زبانان، باعث می‌شود که از این کلمه فرار شود و به قول شاعر: خلق را تقلیدشان بر باد داد      ای دو صد لعنت بر آن تقلید… اطلاعات بیشتر
اجتهاد در شیعه
شيعه، اجتهاد به معناى استنباط احكام از نصوص و ظواهر كتاب و سنت را پذیرفته، و این نوع اجتهاد از عصر معصومان (علیهم السلام) در ميان اصحاب ايشان رواج داشته است. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) برخی از صحابه را برای تبلیغ و… اطلاعات بیشتر
تقیه
تعریف تقیه اهل لغت دربارۀ «تقیّه» گفته‏اند: معناى آن پرهیز و خوددارى از زیان است؛ و معناى اصطلاحی آن اظهار صلح و آشتى است، هرچند در باطن بر خلاف آن عمل شود. شيخ مفيد (ره) در تعريف تقيه مي‏نويسد: تقيه مخفي کردن حق و پوشاندن… اطلاعات بیشتر
تفاوت تقیه با دروغ
در پاسخ این سوال که آیا تقیّه از مصادیق دروغ است یا نه؟ باید گفته شود که دروغ از اوصاف خبر است و تقیّه خبر نیست و حقیقت آن با حقیقت خبر متفاوت است. دروغ مطابق نبودن خبر با واقع است، اما تقیّه اصلا خبر… اطلاعات بیشتر
عصمت
مفهوم و حقیقت عصمت علامه طباطبايى مى‏فرمايد: منظور از “عصمت” وجود امرى است در انسان معصوم كه باعث حفظ او از وقوع در آنچه كه جايز نيست (مثل خطا و معصيت) مى‏شود.[1] البته از نظر ايشان، انبياى الاهى (و تمامى اوليا و هدايت شدگان خاص)… اطلاعات بیشتر
عصمت انسان‏هاى معمولى
انسان موجودى مختار است و به گونه‏اى آفريده شده كه با انتخاب صحيح و مزيّن شدن به ايمان و عمل صالح و اجتناب از عصيان اوامر يا نواهى الهى، مى‏تواند به مقام “خليفة اللهى” بار يابد، يعنى: به جميع كمالات متناسب با يك “انسان” دست… اطلاعات بیشتر
ضرورت عصمت و راه های تشخیص آن در امام (علیه السلام)
شیعه معتقد است: امامت همان امتداد رسالت و نبوت است، جز این که پیامبر (ص) پایه گذار شریعت است و بر وی وحی نازل می شد، اما امام مبین شریعت و حافظ و نگهبان آن است. بنابراین، امام در تمام شئون جز مسئلۀ نزول وحی… اطلاعات بیشتر
مفهوم و حقیقت عصمت
علامه طباطبايى مى‏فرمايد: منظور از “عصمت” وجود امرى است در انسان معصوم كه باعث حفظ او از وقوع در آنچه كه جايز نيست (مثل خطا و معصيت) مى‏شود.[1] البته از نظر ايشان، انبياى الاهى (و تمامى اوليا و هدايت شدگان خاص) داراى عصمت مطلق مى‏باشند… اطلاعات بیشتر