اعتکاف

اصل و ریشه کلمه اعتکاف، از عَكَفَ يَعْكُفُ و يَعْكِفُ عَكْفاً و عُكُوفاً است.[1] [1]. ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، ج 9، ص 255؛ فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين، ج 1، ص 205. اطلاعات بیشتر

اعتکاف از ریشه عَکَفَ، مصدر باب اِفتِعال و در لغت به معنای درنگ كردن و ادامه دادن است.[1] اهل لغت برای این ریشه، معانی گوناگونی ذکر نموده اند. از جمله: رویکرد به چیزی با توجه و مواظبت؛ اقبال به چیزی بی آن که روی از… اطلاعات بیشتر

اعتکاف از ریشه عَکَفَ و مصدر باب اِفتِعال و در لغت درنگ كردن و ادامه دادن است. اهل لغت برای این ریشه، معانی گوناگونی ذکر نموده اند. از جمله: رویکرد به چیزی با توجه و مواظبت؛ اقبال به چیزی بی آن که روی از آن… اطلاعات بیشتر