ادیان

فرقه‌ شیخیه (کشفیه – پشت‌سرى)، بر اساس تعالیم عالم شیعی، شیخ احمد احسائی (١١٦٦ ـ ١٢٤١ ق)، در نیمه‌ اول قرن سیزدهم به وجود آمد. آموزه‌های این فرقه، غیر از آن كه مایه‌ انشعاب داخلی فرقه شد، زمینه‌ساز پیدایش دو فرقه‌ منحرف «بابیت» و «بهائیت»… اطلاعات بیشتر

بعد از اعدام علی محمد باب توسط مرحوم امیرکبیر، عموم بابی‌ها میرزا یحیی ملقب به «صبح ازل» و برادر کوچک‌تر میرزا حسین‌علی را به عنوان جانشین باب پذیرفتند، ولی چون در آن زمان یحیی بیش از نوزده سال نداشت، میرزا حسین‌علی ملقب به «بهاءالله» با… اطلاعات بیشتر

مهم ترین افراد فرقه بهائیت عبارتند از: بنیان‌گذار آیین بهائیت، میرزاحسین‌علی نوری معروف به بهاءالله است که این آیین، نام خود را از همین لقب برگرفته است. پس از مرگ میرزا حسین‌علی، پسر ارشد او عباس افندی ملقب به عبدالبهاء جانشین وی گردید. پس از… اطلاعات بیشتر

از کتاب‌های میرزا حسین‌علی و دیگر كتاب‌های بهائیان استفاده می‌شود که او مانند استادش سیدعلی‌محمد باب، بلکه بالاتر از او، ادعاهای گوناگونی مطرح کرده که در اینجا به ترتیب ادعاهای او به طور اختصار بیان می‌شود: ادعای بندگی: او در کتاب خود مبین چنین می‌گوید:… اطلاعات بیشتر

بنیان‌گذار فرقه بهائیت، میرزا حسین‌علی نوری معروف به بهاءاللّه است. پدرش، میرزاعباس نوری معروف به میرزابزرگ، از منشیان عهد محمدشاه قاجار و مورد توجه خاص قائم مقام فراهانی بود که بعد از قتل قائم مقام از مناصب خود برکنار و به نور رفت. خاندان او… اطلاعات بیشتر

آیین بهایی از ابتدای پیدایش در میان مسلمانان به‌عنوان یک انحراف اعتقادی؛ (فرقه ضاله) شناخته‌شد. ادعای بابیت و سپس قائمیت و مهدویت توسط سیدعلی‌محمد باب زمینه به‌وجود آمدن بهائیت شد. طبعا هر رویداد یا تحول خاص در دوره و مرحله‌ای از تاریخ روی داده و… اطلاعات بیشتر

فرقه بهائیت در اواخر قرن سیزدهم قمری، زمانی که بابیّت در معرض زوال و نابودی کامل بود، جان دوباره یافته و شکل جدیدی به‌خود گرفت و رهبران اصلی آن‌ها؛ از جمله میرزا حسین‌علی نوری (1308 ق)، از خطراتی که آنها را تهدید می‌کرد، جان سالم… اطلاعات بیشتر

دلیل نام‌گذاری این فرقه، انتساب آن به شخصی به نام حسین‌علی نوری، ملقب به «بهاءالله» بوده و پیروان او را بهائی می‌نامند.[1] [1]. ر. ک. بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران در قرن 12، 13 و 14 هجری قمری، ج ۱، ص 162؛ ج ۶،… اطلاعات بیشتر

بهائیت نام فرقه‌ای انحرافی و ساختگی و منشعب از آیین بابیه است، که در اواخر قرن سیزدهم قمری به دست «حسین‌علی نوری» ملقب به «بهاءالله»، از پیروان «سید علی محمد شیرازی»، مؤسس بابیه، پدید آمد. میرزا حسین‌علی ادعاهای مختلفی، مانند «من یُظهره الله»؛ «رجعت»؛ «خدایی»… اطلاعات بیشتر

چکیده مطالب مقاله مکتب تفکیک مکتب تفکیک، مکتب جداسازی سه روش معرفتی، یعنی قرآن، فلسفه و عرفان است؛ لذا به آن مکتب تفکیک گفته شده است. گرچه پیشینه این مکتب به صدر اسلام برمی‌گردد، امّا نظر به این‌که احیای مجدد و نظام‌مند شدن آن از… اطلاعات بیشتر