اسامی و القاب مشهور شافعی و فلسفه آن‌ها

محمد بن ادریس را قُرشی، مُطلّبی و شافعی خوانده‌اند.[1] او هم‌چنین به امام شافعی نیز شهرت دارد.[2] او محمد بن ادريس بن الياس بن عثمان بن شافع بن سايب بن عبيد بن عبد الله بن يزيد بن هاشم بن مطلب بن عبد مناف است. او را شافعى به شافع[3] و مطلّبى به مطلّب كه اجداد او بوده‏اند، منسوب مى‏کنند[4] و چون از نسل قریش است، او را قرشی نیز خوانده‌اند.

[1]. ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، محقق: احسان عباس،‌‌ ج ۴، ص ۱۶۳.

[2]  ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، طبقات الشافعیة، مصحح: عبدالحفیظ منصور، ج ۱، ص ۱۷

[3]. فيروز آبادى، سید مرتضی، فضائل پنج تن در صحاح ششگانه اهل سنت‏، ترجمه: ساعدى خراسانى، محمد باقر، ج ‏4، ص 374.

[4]. مستوفى قزوينى، حمد الله بن ابى بكر بن احمد، تاريخ ‏گزيده، تحقيق: نوایی، عبدالحسين، متن، ص 626.