دسته بندی بر مبنای حرف

از سرگذشت حضرت داوود (علیه السلام) در دوران کودکی تا نوجوانی و ابتدای جوانی، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما اولین گزارشی که از ابتدای جوانی آن حضرت صورت گرفته، بیانگر حضور او در جنگی نابرابر در مقابل دشمن قدرتمندی؛ مانند جالوت است. امام رضا… اطلاعات بیشتر

در مورد تاریخ ولادت حضرت داوود (علیه السلام) گفتنی است که پس از تفحص بسیار، مطلب متقن و محکمی در این باره یافت نشد، اما در برخی از سایت ها به تاریخ‌های «۴۳۹۱ سال بعد از هبوط آدم (علیه السلام)»،[1] «۴۳۳۳ سال بعد از هبوط… اطلاعات بیشتر

در ابتدا، اناجیل بسیاری در میان مسیحیان وجود داشته که حتی تا قرن‌های پیش از ظهور اسلام در میان آنان مشهور بوده است. «سردار کابلی»[1] اسامی اناجیل زیر را نقل نموده است: انجیل مصریان، انجیل عبریان، انجیل پطرس، انجیل دوازده، انجیل اندریو، انجیل برنابا، انجیل… اطلاعات بیشتر

درباره پدر و مادر حضرت داوود (علیه السلام) باید گفت: آن‌چه از منابع تاریخی به دست می آید، این است که نام پدر آن بزرگوار ایشا،[1] ایشی،[2] آشی،[3] یسی[4] و یا آسی[5] بوده است، اما درباره نام مادر آن حضرت با مراجعه به بسیاری از… اطلاعات بیشتر

نسب و خاندان حضرت داوود (علیه السلام) در بعضی کتب تاریخی این گونه ذکر شده است: «داوود پسر يسا (ايشا)، پسر عوبيد (عومذ)، پسر بوعز (افصان؛ او از زمره داوران بنى اسرائيل ‏بود)، پسر سلما (سلمون؛ كه در اولين فتح به بيت لحم وارد شد)،… اطلاعات بیشتر

حضرت داوود (علیه السلام) از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است که در سرزمین بیت لحم فلسطین (بین مصر و شام)، دیده به جهان گشود.[1] واژه داوود که در زبان عبری «داوید» تلفظ می‌شود، به معنای «محبوب»[2] می باشد. به نام شریف او شانزده مرتبه، و… اطلاعات بیشتر

حضرت داوود (علیه السلام) یکی از پیامبران بزرگوار الهی است که نامش در قرآن کریم آمده است. او در سرزمین بیت لحم فلسطین، دیده به جهان گشود. وی از نوادگان لاوی بن یعقوب می‌باشد. حضرت داوود (علیه السلام) چند همسر داشته که یکی از آنها… اطلاعات بیشتر

بانگاهی به زندگی پیامبران و امامان (علیهم السلام) در می یابیم که با وجود اینکه ایشان انسان های کاملی بوده اند، اما در عین حال دارای دوستان و دشمنان فراوانی نیز می باشند. این یک امر طبیعی است که هر شخصی در هر جایگاهی، دارای… اطلاعات بیشتر

حضرت اسحاق (علیه السلام) در راستای وظایف نبوت به اموری پرداخت که برخی از آن‌ها ‏عبارتند از: اقامه نماز و پرداخت زکات.[1] انذار و تبشیر قوم.[2] انجام کارهای خیر.[3] [1]. انبیاء، ۷۲ – ۷۳؛ طوسى، محمد بن حسن، التبيان فى تفسير القرآن، تحقيق و مقدمه:… اطلاعات بیشتر