متعه در زمان پیامبر

اهل سنت به حرمت متعه (عقد موقت) قائل هستند. برخی از آنان معتقدند که آیه متعه «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً»،[1] به وسیله آیه «مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ»،[2] یا آیه  «إِلَّا عَلى‏ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ»[3] و… نسخ شده‌است، برخی نیز به نسخ… اطلاعات بیشتر