كتاب مبین

معناى لغوى و اصطلاحى “بداء” “بداء” از ريشۀ “بُدوّ” به معناى ظهور شديد است[1] و در اصطلاح، گفته‏اند: بداء همچون نسخ داراى دو معنا است: 1. پديدار شدن رأى جديد براى خداوند – كه پيش از اين آگاهى نداشته و سپس به آن پى برده… اطلاعات بیشتر

بیان شد که از جمله آياتی که كه دلالت بر حقيقت بداء مى‏كنند، اين آيۀ شريفه است: “… لِكل أجلٍ كتابٌ، يمحو اللَّه ما يشاءُ و يُثبتُ و عِندهُ أُمُّ الكِتابِ”؛ براى هر زمان و دوره‏اى كتاب (و قانون) است. خداوند هر چه را بخواهد… اطلاعات بیشتر