دسته بندی بر مبنای حرف

از كتاب های مختلف لغت و تفسير استفاده مى شود که “كورت” از ماده “تكوير” در اصل به معناى پيچيدن و جمع و جور كردن چيزى است، و گاهی به معنای “افكندن” يا “تاريك شدن” چيزى گفته شده است. منظور در اين جا پيچيده شدن… اطلاعات بیشتر

خداوند در آیۀ 21 سورۀ دهر می فرماید: “عالِيَهُمْ ثِيابُ سُندُسٍ خُضْر” مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع البیان می گوید: “عالِيَهُمْ” از دو عبارت “عالی” و “هم” تشکیل می شود که عبارت اوّل به عبارت دوم اضافه شده است. “عالی” از ریشۀ “علو” به معنای… اطلاعات بیشتر

خداوند در سوره دخان آیه 10 می فرماید: “فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِين” چشم انتظار روزى باش كه آسمان به آشكارا دود بياورد. ظاهر این آیه نشانگر آن است که مشرکان را به اتفاق و حادثه ای دهشتناک تهدید می کند که هنوز اتفاق… اطلاعات بیشتر

قبل از بیان آیاتی که دربارۀ فساد و افساد در قرآن کریم آمده است، ضروری است به بیان معنای فساد بپردازیم تا از این رهگذر دریابیم که آیا قرآن کریم فقط به همان معنای لغوی فساد بسنده کرده و یا این که در قرآن به… اطلاعات بیشتر

«يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْسا».[1] آیه شریفه، مربوط به برپایی قیامت بوده که دعوت ‏كننده الاهى، مردم را به جمع در محشر و حساب دعوت مى‏كند و همگى بى‏كم و كاست، دعوت او را لبّيك مى‏گويند… اطلاعات بیشتر

خداوند در آیات 90 و 91 سوره حجر چنین می فرماید: “كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ* الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ”؛ (ما بر آنها عذابى مى‏فرستيم) همان گونه كه بر تجزيه گران (آيات الهى) فرستاديم! همان ها كه قرآن را تقسيم كردند (آنچه را به سودشان بود… اطلاعات بیشتر

رحب به معنای پهن، وسیع و فراخ؛[1] و رعب به معنای ترس و ترس شدید است.[2] کلمه “رحب” دو بار در قرآن در سوره توبه آیات 25 و 118 آمده است. اما کلمه “رعب” پنج بار در قرآن در سوره های آل عمران آیه 151،… اطلاعات بیشتر

اغلال جمع “غل”، در لغت به معنای، طوق، بند و زنجیر آهنین است که به گردن و دست محبوسان بندند.[1] اما در قرآن کریم در چهار جا  از جمله، در آیۀ 157سوره اعراف آمده است: “همانها كه از فرستاده (خدا)، پيامبر «امّى» پيروى مى كنند… اطلاعات بیشتر

«وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في‏ ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ»[1]. اين آيه مشير به مراحل علم الاهى… اطلاعات بیشتر

الحي القيوم دو صفت از صفات ذات باری تعالی است که “الحي” به معنای” زنده” و “القيوم” به معنای “قائم به ذات خويش و مقوم غیرش‏” است. این دو صفت به صورت با هم، در سه آیه از آیات قرآن آمده است: 1. بقره، آیه… اطلاعات بیشتر