توکل

از جمله گزاره های مورد تأکید در قرآن، مسئله توکل و توجه دادن انسان غفلت زده به مسبب الاسباب واقعی، یعنی خداوند است. توکل در لغت یعنی اعتماد کردن و تکیه کردن است.[1] گویی این آدمی، همه چیز را در اسباب ظاهری دنیا، خلاصه می… اطلاعات بیشتر

1. اطمینان انسان به فقر ذاتی خود: ‏«ای مردم همه شما نيازمندان به خدا هستيد و تنها خداوند است که بی نياز و شايسته هر گونه حمد و ستايش است».[1] کسانی که خود را در برابر خداوند متعال فقیر مطلق بدانند زمینه توکل به خداوند… اطلاعات بیشتر

توکل دارای مراتبی است که عبارت اند از: الف. ضعیف ترین درجات توکل این که انسان اعتمادش به خدا مانند اعتماد به وکیل در دعاوی باشد. در این مرتبه عمدۀ نظر به حل شدن کار است. ب. حالت متوسط: غیر خدا را نشناسد و به… اطلاعات بیشتر

اخلاق در لغت اخلاق جمع «خُلُق» و «خُلق» است. این دو به معنای صفتی است که در نفس انسان به صورت «ملکه» در آمده است و ملکه به صفتی اطلاق می شود که در روح و جان انسان چنان نفوذ کرده و راسخ شده است… اطلاعات بیشتر

توکل، در اصل از ماده «وکالت» به معنای انتخاب وکیل، و عبارت است از: اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا، و حواله کردن همۀ کارهای خود را به او و تکیه بر حول و قوۀ الاهی نمودن.[1] یکی از مفاهیم… اطلاعات بیشتر