تعریف مالکیه

ابو عبدالله مالک بن انس بن ابى عامر اصبحي در فقه و حديث بعد از تابعين، امام مدينه[1] و دارالهجرة[2] بود که جماعت بسیاری به مذهب او منسوب هستند و به هر کدام از آن‌ها مالكی گفته می‌شود؛[3] از این‌رو مذهب مالکیه، پیروان فقهی وی به‌شمار می‌روند.[4] فرقة مالكيّه یکی از چهار فرقه اهل سنت است.[5]

[1]. گرجی، ابوالقاسم، تاریخ فقه و فقها، ص ۸۴.

[2]. تميمي سمعانى، عبد الكريم بن محمد، الأنساب، تحقيق: معلمی یمانی، عبد الرحمن بن يحيى، ج ‏12، ص 46؛ خاتمی، احمد، فرهنگ علم كلام، ص 199.

[3]. الأنساب، ج ‏12، ص 46؛ فرهنگ علم كلام، ص 199.

[4]. تاریخ فقه و فقها، ص ۸۴.

[5]. بحرانی، سید هاشم، غاية المرام و حجة الخصام في تعيين الإمام من طريق الخاص و العام، تحقيق: عاشور، سيد على، ج ‏6، ص 52.