سلفیه

گرچه اصحاب حدیث به‌عنوان سلفیه شناخته نمی‌شدند، اما تحقیقا در پیشینه سلفی‌گری قرار دارند.[1] احمد بن حنبل، پیشوای آنان پیروان خود را در کنار تبعیت از سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، به پیروی از اصحاب آن‌حضرت[2] یا هدایت‌یافتگان از اصحاب و تابعین دعوت… اطلاعات بیشتر

از عمده‌ترین رؤسا و احياكنندگان سلفی‌گرى، احمد بن حنبل شيبانى صاحب كتاب حديثى به‌نام المسند و مؤسس فقه حنبلى است.[1] ظهور احمد بن حنبل، يكى از نقاط عطف جريان فكرى و تاريخ پيدايش سلفیه است، كه به ظهور اهل حديث منجر شد. اين گروه خود… اطلاعات بیشتر

پس از ابن تيميّه، پيروانش او را «شيخ الاسلام» لقب دادند و خود را «سلفيّه» ناميدند. يعنى فرقه‏اى كه پيروى از سلف (پيشينيان) مى‏نمايند و مقصود آنان از سلف، صحابه و تابعين و بعضى از محدّثان قرن اوّل، دوم و سوم هجرى؛ مانند احمد بن… اطلاعات بیشتر

تعریف لغوی ابن منظور در ماده سلف می‌گوید: سلف: سلف يسلف سلفا و سلوفا: پیشی گرفتن، و السالف: پیشی گیرنده و السلف و السليف و السلفة گروه پیشینیان، است.[1] ابن فارس می‌گوید: «سلف: س ل ف، أصلی است که بر پیشی گرفتن دلالت می‌کند. کسانی… اطلاعات بیشتر

سَلَفیّه یا سَلَفی‌گَری اندیشه و جریانی اجتماعی و مذهبی میان اهل سنت است که راه‌حل مشکلات مسلمانان را پیروی از شیوه سَلَف (مسلمانان پیشین) می‌داند. سلفیه با استناد به حدیثی از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، سه قرن نخستینِ اسلامی را بهترین قرون… اطلاعات بیشتر