تاریخ

از حوادث مهم دوران نیابت محمد بن عثمان، قیام صاحب زنج[1] و ظهور قرامطه است. از آن جا که صاحب زنج، نسبت خود را به زید، فرزند امام سجاد (علیه السلام) می‌رساند، بخشی از علویان به او پیوستند.[2] محققان معتقدند: صاحب زنج به دروغ خود… اطلاعات بیشتر

با عنایت به این ‌که امام زمان (علیه السلام) به دلیل مصالحی غیبت نمودند، غیبت آن حضرت به دو بخش کوچک و بزرگ (صغری و کبری) تقسیم می‌شود. غيبت صغرى يا دوران غيبت كوتاه امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از سال 260 هجرى… اطلاعات بیشتر

یکی از فرازهای زندگی بابرکت محمد بن عثمان بن سعید، وکالت از جانب امام حسن عسکری (علیه السلام) بوده‌است. عبداللّه بن جعفر حميرى‏ نقل می‌کند: … احمد بن اسحاق از امام هادى (عليه السّلام) روايت كرده كه از آن حضرت سؤال كردم: با چه كسى… اطلاعات بیشتر

در بین اهل بیت و امامان معصوم (علیهم السلام) رسم بوده که برای رسیدگی بهتر به امور خود و شیعیان، «دربان» یا به تعبیر کتاب های سیره، «باب» یا «بَوّاب» داشته اند. ابن شهر آشوب می‌نویسد: دربان امام هادی (علیه السلام)، محمد بن عثمان عمری… اطلاعات بیشتر

زندگی و حیات بابرکت جناب محمد بن عثمان بن سعید، دارای فرازهای مختلفی بوده که در ادامه به آنها اشاره می‌شود. اطلاعات بیشتر

نقش اساتید و تحصیلات در رشد علمی و اخلاقی فرد بر کسی پوشیده نیست. مردان بزرگی که توانستند در جامعه تأثیرگذار باشند، نوعاً نزد اساتید بزرگ، دانشمند و وارسته تحصیل نموده و به درجات علم و کمال بار یافتند. بعضی از اصحاب امامان معصوم (علیهم… اطلاعات بیشتر

در جوامع روایی، رجالی و تاریخی شیعه از تنها فرزندی که از محمد بن عثمان یاد شده، دختری به نام «ام کلثوم» است. نجاشی در شرح حال «هبة الله بن أحمد بن محمد الكاتب‏، أبو نصر»، می نویسد: «وی معروف به «ابن برنيه» بوده و… اطلاعات بیشتر

با جست و جویی که در منابع تاریخی و حدیثی انجام شد، از نام و تعداد همسر یا همسران محمد بن عثمان بن سعید  اطلاعی به دست نیامد.   اطلاعات بیشتر

اصحاب و یاران امامان (علیهم السلام)، معمولا بنا بر عمل به توصیه ها و فرامین دینی، ازدواج نموده و دارای همسر و احیانا فرزندانی نیز بوده اند. البته گاهی اسامی و تعداد همسر و فرزندان آنان در تاریخ ذکر شده و گاهی نیز ذکر نشده… اطلاعات بیشتر

محمد بن عثمان بن سعید عمری، کنیه‌اش ابو جعفر،[1] و القابش عبارت است از: «عَمْری»،[2] «اسدی»،[3]  «عسکری»،[4]  و «سمّان»[5] (روغن فروش). او در عراق به «خلّانی» معروف است،[6] و گاهی او را «کوفی»[7] نیز خوانده‌اند. [1]. طوسی، محمد بن حسن، رجال الشيخ الطوسي، محقق/ مصحح: قيومى اصفهانى،… اطلاعات بیشتر