تاریخ

مالک بن انس، به عنوان رئیس مذهب و امام مالکی‌ها، آثار برجسته‌ای در میان اهل سنت دارد. مهم‌ترین و برجسته‌ترین آثار وی، کتاب فقهی به نام «الموطأ» می‌باشد. وی در فقه و عقاید ظاهرگرا است که البته برخی وی را به رأی‌گرایی متهم کردند. او… اطلاعات بیشتر

مالک نزد مالکی‌ها و نیز در میان برخی از مذاهب دیگر اهل سنت جایگاه خاصی دارد. محمد بن ادریس شافعی از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، مالک را حجت خداوند بر بندگان معرفی کرده‌است.[1] هم‌چنین محمد بن اسماعیل بخاری؛ نویسنده کتاب صحیح بخاری، روایت مالک از نافع… اطلاعات بیشتر

مالک بن انس مدتی خدمت امام صادق (علیه السلام) شاگردی نمود و به این شاگردی خود افتخار می‌نمود. وی برای آن حضرت فضائلی بیان می‌کند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: پیشوای فرقه‌ مالکیه نقل می‌کند که نزد امام صادق‌ (علیه السلام) رفتم. حضرتشان… اطلاعات بیشتر

گفته‌شده: مالک بن انس روایاتی را در فضایل امام علی (علیه السلام) نقل کرده‌است.[1] یکی از آنها حدیث رایت (پرچم) است که براساس آن پیامبر (صلی الله علیه و آله) پس از عدم موفقیت در روزهای ابتدایی جنگ خیبر، به مسلمانان وعده داد که فردا… اطلاعات بیشتر

مالک بن انس در زمان هارون الرشید و در ماه ربیع الاول، در حالی که هشتاد و چهار[1] یا 90 سال[2] داشت، در سال 179 قمری[3] در مدینه وفات یافت.[4] گفته‌شده: نمازش را ابن أبي ذئب خواند[5] و در قبرستان بقیع مدفون شد.[6]   [1].… اطلاعات بیشتر

مالک بخشى از عمرش را در دولت اموى و بخشى از آن را در دولت عباسى گذراند.[1] با توجه به حمایت مالک از قیام نفس زکیه بر علیه منصور عباسی، پس از شکست این قیام، حاکم مدینه مالک را به جهت حمایتش دستگیر کرد[2] و… اطلاعات بیشتر

یکی از قیام‌های علوی که پس از قیام امام حسین (علیه السلام)، رخ داد، قیام نفس زکیه در سال ۱۴۵ قمری بر علیه منصور عباسی بود. مالک بن انس، نفس زکیه را در این قیامش همراهی نکرد،[1] اما مردم را یه یاری وی ترغیب و… اطلاعات بیشتر

مالک بن انس، بخشى از عمرش را در دولت اموى و بخشى از آن را در دولت عباسى گذراند. وی با اتخاذ آرا و حمایت از برخی از قیام‌ها، گاهی مورد بی‌مهری و گاهی نیز مورد احترام دستگاه خلافت قرار گرفت. در ادامه مقاله به… اطلاعات بیشتر

مالک در ۱۷ سالگی تدریس را آغاز کرد[1] و شاگردان فراوانی داشت. محمد بن ادریس شافعی از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، از جمله آن‌ها بود.[2] غیر از شافعى، می‌توان از عبدالرحمن بن قاسم، اسد بن فرات، عبدالله بن وهب، عبدالرحمان بن قاسم، محمد بن دینار، عبدالعزیز… اطلاعات بیشتر

از مهم‌ترین کسانی که مالک از آن‌ها بهره‌جست عبارتند از: امام جعفر بن محمّد الصادق (علیهما السلام)،[1]ربیعة الرأی،[2] ابن هرمز، ابن شهاب زُهری و نافع بن عبدالرحمن.[3] مالک در ۲۱ سالگی در جایگاه فتوا دادن قرار گرفت.[4]   [1]. پاکتچی، احمد، علیخانی، علی‌اکبر، «شافعی» اندیشه… اطلاعات بیشتر