ارتباط با اهل بیت (علیهم السلام) در سیره آیت الله کوهستانی

آیت الله کوهستانی با تمام وجود به خاندان عصمت و طهارت عشق می‌ورزید و ولایت و محبت آنها با جانش عجین شده بود. وی با ذکر فضایل و معارف و مصیبت‌های آنها، ارادت و فروتنی خود را به ساحت مقدس آن بزرگواران نشان می‌داد.[1] ایشان با زیارت‌های رسیده از امامان معصوم (علیهم السلام) آشنایی داشت و به زیارت جامعه کبیره عشق می‌ورزید. از داماد ایشان مرحوم شیخ محمد حسن یوسفی نقل شده که: مرحوم آقاجان کوهستانی زیارت جامعه را با صدای دلنشینی می‌خواند و بسیار می‌گریست. از دوران نوجوانی به دعا و زیارت علاقه و توجه داشت. خود می‌فرمود: زمان کودکی و نوجوانی شب‌ها موقع خواب بعد از خواندن زیارت وارث، دو رکعت نماز می‌خواندم، بعد می‌خوابیدم.[2]

شور و شوق وصف‌ناپذیر آیت الله کوهستانی به خاندان عصمت و طهارت موجب شده بود که هر هفته شب‌های پنج‌شنبه و جمعه و ایام جشن و شادی یا ایام سوگ و ماتم اهل بیت (علیهم السلام)، در حسینیه خود مجلس برپا می‌نمود و در این مجالس با کمال تواضع و ادب شرکت می‌جست و در مصائب و مظلومیت آنان، به ویژه حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) اشک از دیدگان جاری می‌ساخت و عنایت خاصی به این جلسه‌ها داشت؛ چه بسا خود احیاناً زودتر از علاقمندان دیگر حضور پیدا می‌کرد و اگر واعظ مجلس نمی‌آمد، خود بر منبر می‌رفت و ذکر مصیبت می‌خواند و تنها به خواندن مرثیه اکتفا نمی‌کرد.[3]

[1]. کوهستانی، عبدالکریم، بر قله پارسایی، ص 185 و 186.

[2]. همان، ص 94.

[3]. همان، ص 188 و 189.