کتاب آسمانی حضرت عیسی (علیه السّلام)

کتاب آسمانی حضرت عیسی (علیه السلام) که از پیامبران اولو العزم و دارای شریعت است، «انجیل» می باشد. قرآن کریم در 12 مورد به نام انجیل تصریح دارد. از جمله آنها این دو آیه است که می فرماید: «… و پس از آنان (پيامبران پيشين)، عیسی پسر مریم را (به رسالت) برانگیختیم و به او انجیل دادیم …»؛[1] « و به دنبال آنها، عيسى بن مريم را فرستاديم، در حالى كه كتاب تورات را كه پيش از او فرستاده شده بود، تصديق داشت و انجيل را به او داديم كه در آن، هدايت و نور بود و (اين كتاب آسمانى نيز) تورات را، كه قبل از آن بود، تصديق مى‏كرد و هدايت و موعظه‌اى براى پرهيزگاران بود».[2]

از دیدگاه اسلام پس از عروج حضرت مسیح (علیه السلام)، کتاب انجیل مفقود شده و بعد از مفقود شدن آن، برخی از مسیحیان، متونی را با مطالب مختلف گردآورده و اسم آنها را انجیل گذاشته‌اند. امام رضا (علیه السلام) این واقعیت را به جاثلیق مسیحی[3] گوشزد نمود و فرمود: «هنگامی که نصاری انجیل را گم کردند، به درخواست مردم، علمای آنان؛ مثل مرقس و لوقا و دیگران، هر کدام انجیلی نوشتند و به مردم عرضه کردند».[4]

البته مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی (علیه السلام) اصلاً کتابی به نام انجیل نیاورده و به گفته خود مسیحیان تا سال 60 میلادی، انجیل مکتوبی وجود نداشته و تا این زمان، سخنان و کارهای عیسی (علیه السلام) به صورت شفاهی نقل می شد و به تدریج نوشته‌ها و یادداشت‌هایی به وجود آمده است. نخستین کتاب‌های مقدس، بین سال‌‌‌های 150 تا 200 میلادی آماده شد و پس از چند قرن کلیسا به طور رسمی روشن ساخت که چه کتابی را باید مقدس شمرد.[5]

[1]. حدید، 27.

[2]. مائده، 46.

[3]. «جاثلیق» عنوان رهبر و پیشوای مسیحیان و رئیس اُسقف ها است که یکی از آنها در زمان حضرت امام رضا (علیه السلام)، مناظرات متعددی با آن حضرت داشته است. ر.ک: سایت واژه یاب، ذیل واژه جاثلیق.

[4]. صدوق، محمد بن على، توحيد، محقق / مصحح: حسينى، هاشم‏، ص 425.

[5]. میشل، توماس، کلام مسیحی، ترجمه: توفیقی، حسین، ص 158؛ اقتباس از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب.