کپی شد
امام حسین (علیه السلام) در دوران امامت امام علی (علیه السلام)
مدت سى سال از عمر پربرکت امام حسین (علیه السلام)، مقارن با دوران امامت علی (علیه السلام)؛ پدر بزرگوارش بود. پدرى که جز خدا نديد و جز خدا نخواست و جز خدا نيافت. جز به طهارت و بندگى نگذرانيد و جز به عدل و انصاف حکم نکرد، پدرى که در زمان حکومتش لحظه‌اى او را آرام نگذاشتند. آن حضرت، در تمام اين مدت، با دل و جان از اوامر پدر اطاعت کرد و در چند سالى که حضرت على (علیه السلام) متصدى خلافت ظاهرى شد، در راه پيشبرد اهداف اسلامى، مانند يک سرباز فداکار، همچون برادر بزرگوارش، می کوشيد. در اين دوره، روح لطيف او رحلت پيامبر، بعد از آن، شهادت جانگداز مادر و خانه نشينى پدر و غصب فدک و … را ديده بود. در اين دوران، امام حسين (عليهالسلام) هميشه در کنار پدر بود و در جنگها شرکت مىکرد. در واقعه حکميت جنگ نهروان و دیگر جريانهاى پس از جنگ صفين نيز همه جا در رکاب پدر بود و آن همه بىوفايىها و سست عنصرىهاى مردم را نسبت به پدر بزرگوار خود از نزديک مىديد و با مرارت و تلخ کامى آن مصايب را تحمل مىکرد. همه او را به عظمت و بزرگى مىشناختند. شجاعت او زبانزد عام و خاص بود. همه براى او احترام قائل بودند و در مقابل او تعظيم و تجليل مىکردند.
مباحث مرتبط:
امام حسین در دوران امامت امام علی فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید