نام و کنیه امام حسين (علیه السلام)

روایات‌‌ فراوانی‌ از طریق‌ اهل‌ سنت‌ و شیعه تصریح‌ دارند بر این که نام‌گذاری‌  امام حسین (علیه السلام) به‌وسیله‌ رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله) بوده‌ و‌ در برخی‌ از آن‌ها چنین‌ آمده‌ که‌ حضرت‌ فرموده‌اند: این‌ نام‌‌گذاری‌ به‌ دستور جبرئیل‌ (علیه السلام) و در نقل ‌دیگری به‌ دستور خداوند متعال بوده‌ است‌. در این‌جا به‌ چند نمونه‌ اشاره می‌شود:

1. امام زین العابدین (علیه السلام) فرمود: «… و وقتی حسين‏ (علیه السلام) متولد شد، خداى عزوجل، به جبرئيل (علیه السلام) وحى فرمود كه براى محمد (صلی الله علیه و آله) پسرى متولد شده، برو به او تبریک و تهنيت بگو و بگو على (علیه السلام) نسبت به تو، مانند هارون (علیه السلام) نسبت به موسى (علیه السلام) است، پس او را به نام پسر هارون نام گذاری کن. پس از اين كه جبرئیل (علیه السلام) نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرود آمد، به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) تبريک گفت و به آن حضرت عرض کرد: على (علیه السلام) براى تو مانند موسى (علیه السلام) نسبت به هارون (علیه السلام) است، اين نوزاد را با پسر هارون (علیه السلام) همنام كن.[1] [2]

2. امام رضا (علیه السلام) از امام سجاد (علیه السلام) نقل می‌کند: بعد از ولادت امام حسین (علیه السلام)، پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به على (علیه السلام) فرمودند: ميل دارى نام پسرم را چه بگذارى؟ فرمود: من در اين مورد از شما پیشی نمی‌گیرم و ليكن دوست داشتم او را به «حرب» نام‏گذارى كنم. پيامبر فرمود: من هم قبل از اين‌كه خداوند در اين مورد دستورى ندهد، پيش قدم نخواهم شد. در اين هنگام جبرئيل (علیه السلام) نازل شد و عرضه داشت: (ای رسول خدا) پروردگارت به تو سلام می‌رساند و مى‏فرمايد: او را به‌نام فرزند هارون «برادر حضرت موسی (علیه السلام)» نام‏گذارى كن، پیامبر فرمود: نام فرزند هارون چه بوده؟ گفت: «شبير». فرمود: زبان من عربى است، جبرئيل گفت: او را «حسين» نام بگذار، پيامبر همين نام را براى وى برگزيد.[3]

ابن شهر آشوب در كتاب مناقب می‌نویسد: نام آن بزرگوار (به عربى) حسين و در تورات: شبير و در انجيل: طاب است.[4]

در مورد کنیه آن حضرت، در كتاب كشف الغمة از كمال الدين بن طلحه نقل شده است: كنيه امام حسين (علیه السلام) فقط ابو عبد اللَّه است،[5] اما در كتاب مناقب آمده است: …كنيه آن حضرت: ابو عبد اللَّه و ابو على است.[6]