searchicon

کپی شد

‏تعریف اصطلاحی کربلا

کربلا، در اصطلاح به سرزمینی گفته می شود که عظيم ترين حماسه خدايی بشر، در روز عاشوراى سال 61 هجری قمری در آن اتفاق افتاد و امواجش سراسر تاريخ و پهنه جهان را فرا گرفت. در این حماسه که توسط امام حسین (علیه السلام) و یاران با وفایش، صورت گرفت، آن حضرت و یارانش به دستور یزید بن معاویه و به وسیله عمر بن سعد و لشکرش به شهادت رسیدند و خانواده ایشان و سایر شهدای کربلا به اسارت در آمدند.

امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود: امیرالمؤمنین (علیه السلام) با دو تن از یارانش از کربلا گذر کردند، حضرت هنگام عبور از آن جا، چشم هایش اشک آلود شد، سپس فرمود: این جا مرکب هایشان بر زمین می خوابد، این جا محل بارافکندنشان اسـت و این جا خون هایشان ریخته می شود، خوشا به حال تو ای خاکی که خون دوستان بر روی تو ریخته می شود.[1]



[1]. حميرى، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد، محقق/ مصحح: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام)، ص 26؛ ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات‏، محقق/ مصحح: امينى، عبد الحسين، ص 269 و 270.