کپی شد
ویژگی های شخصیتی مؤمن آل فرعون از دیدگاه قرآن
مؤمن آل فرعون به خاطر تلاش براى حفظ جان حضرت موسی (علیه السلام) و نیز مخالفت با فرعون قدرتمند و ستمگر، در قرآن مورد ستایش قرار گرفته است. داستان اعتراض و ارشاد او در برابر فرعونیان، باشكوه و جلوه خاصى در 17 آیه از آیات قرآن کریم بیان شده است. برخی از ویژگی های او در قرآن کریم، عبارتند از:
- به موقع سکوت کردن و به موقع سخن گفتن: در قرآن کریم آمده است: «و مرد مؤمنى از آل فرعون كه ايمان خود را پنهان مىداشت، گفت: آيا مىخواهيد مردى را بكشيد به این دلیل كه مىگويد: پروردگار من «اللَّه» است، در حالى كه دلايل روشنى از سوى پروردگارتان براى شما آورده است؟! اگر دروغگو باشد، دروغش دامن خودش را خواهد گرفت و اگر راستگو باشد، (لا اقل) بعضى از عذاب هايى را كه وعده مىدهد، به شما خواهد رسيد. خداوند كسى را كه اسراف كار و بسيار دروغگو است، هدايت نمىكند».[1]
- ایمان مخفیانه مؤمن آل فرعون: قرآن کریم می فرماید: «او از آل فرعون بود كه به موسى (علیه السلام) ایمان آورده بود، ولى به ظاهر ایمان خود را پنهان می نمود. وی فرعون را از اجراى دستور قتل موسى (علیه السلام) باز می داشت».[2]
- انذار و خیرخواهی: قرآن کریم در جای دیگری از زبان مؤمن آل فرعون می فرماید: «اى قوم! امروز ملک و سلطنت زمين مصر با شما است، ولی اگر قهر و انتقام خدا بر ما برسد، كيست كه بتواند ما را از آن نجات دهد …».[3]
قرآن کریم می فرماید: مؤمن آل فرعون در مقام رد فرعون، به قوم خود می گفت: «آن مرد با ايمان گفت: اى قوم من براى شما از روزى سخت؛ مانند روز سخت امت هاى گذشته مىترسم». وی به فرعونیان می گفت: دشمنان شما؛ یعنی بنى اسرائیل در اقلیت بوده و محكوم هستند و هرگز قوم خود و مردم قبط را مورد خطر عقوبت قرار ندهند. ولی چون فرعون پند و نصیحت مؤمن آل فرعون را نپذیرفت، با قوم خود سخنانى می گفت، كه آنان را هم عقیده خود نماید.
- آشنا با تاریخ اقوام گذشته: قرآن کریم در این زمینه از زبان مؤمن آل فرعون که در مقام تهدید قومش می گفت، می فرماید: «مانند روزگار قوم نوح و عاد و ثمود و امت هاى بعد از اينان كه همه به كيفر كفر هلاک شدند و خدا هيچ اراده ظلم در حق بندگان نمىكند».[4]
- دارای اعتقاد راسخ به قیامت: قرآن کریم از زبان مؤمن آل فرعون می فرماید: «اى قوم، من براى شما از عذاب روز قيامت كه خلق از سختى آن به فرياد آيند، سخت بيمناک هستم».[5]
- اهل استدلال و برهان بودن در پذیرش دین خدا: «اينها همان كسانى هستند كه در آيات خدا بىهيچ حجت و برهانى به جدال و انكار برمىخيزند و اين كار، سخت خدا و رسول و اهل ايمان را به خشم و غضب مىآورد. آرى اينگونه خدا بر دل هر منكر ستمكارى مهر شقاوت مىزند».[6]
- معتقد به پیامبران و معجزات ایشان: قرآن کریم می فرماید: «شما كسانى هستيد كه پيش از اين نيز هنگامى كه يوسف با معجزات و ادله روشن به سوى شما آمد، دايم از آياتى كه برايتان آورد، در شک و تردید بمانديد و از وى اطاعت نكرديد تا آنكه يوسف از دنيا رفت. باز به دروغ گفتيد: ديگر خدا پس از يوسف هرگز رسولى نمىفرستد. آرى خداوند مردم ستمگر را به دلیل گمراهی آنها و اينكه در شک و ترديد هستند به حالت گمراهي شان وامی گذارد».[7]
- مُصلِحی که اسوه اصلاحگری بود: مؤمن آل فرعون یک مُصلِح کامل بود؛ چرا که در محیطی شرک آلود و طغیان زده و پر از ستم، و با وجود بر خورداری از مکنت و دارایی دنیوی به همه تعلقات و مظاهر دنیا پشت می کند و با تمام وجود ندای دفاع از پیامبر زمان را سر می دهد و با فریادی رسا و قاطع، سردمداران کفر را به ایمان فرا می خواند. او به بهانه دفاع از یک بی گناه وارد عرصه ای تبلیغی می شود و با بهره برداری مناسب از فرصت به دست آمده و توجه عموم، به بیان اندیشه های اصلاحی خود می پردازد. اندیشه هایی که شامل توحید، معاد و تشویق به ایمان و عمل صالح و غیره است.[8]
- زاهد و بی رغبت بودن به دنیا: همانطور که در پاراگراف قبل بیان شد؛ او با وجود بر خورداری از مکنت و دارایی دنیوی به همه تعلقات و مظاهر دنیا پشت کرد و با تمام وجود ندای دفاع از پیامبر زمان را سر داد و با فریادی رسا و قاطع، سردمداران کفر را به ایمان فرا خواند. قرآن کریم از زبان مؤمن آل فرعون می فرماید: «اى قوم اين زندگانى دنيا متاع ناچيزى بيش نيست و سراى آخرت منزلگاه ابدى است».[9]
[1]. غافر، 28.
[2].همان.
[3]. همان، 29.
[4]. همان، 31.
[5]. همان، 32.
[6]. همان، 35.
[7]. همان، 34.
[8]. همان، 28 – 34.
[9]. همان، 39.