نگاه کردن به آلت تناسلی زن و مرد

این موضوع باید هم از جهت حکم فقهی و هم از نظر آثار و مجازات های این نگاه ها مورد بحث قرار گیرد :

الف: از نظر حکم فقهی:

آلت تناسلی و مخرج غائط  اصطلاحاً “عورت” گفته می شود. امام خمینی (ره) در بیان مراد از عورت مرد فرموده اند: ” عورت مرد كه در نماز واجب است به پوشاند همان مقدارى است كه نگاه كردن به آن حرام است، يعنى پشت و پيش او كه عبارت از دبر و آلت رجوليت و بيضتين باشد، واجب است بپوشاند.[1]

از نظر اسلام نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم (به جز صورت به مقداری که واجب است در وضوء شسته شود و دست ها تا مچ) حرام است حتی اگر به آلت تناسلی او نگاه نکند. هم چنین نگاه به عورت ديگرى حرام است و فرقی نمی کند که زن به عورت زن یا مرد نگاه کند یا مرد به عورت مرد یا زن نگاه کند در هر صورت نگاه کردن حرام است و تنها دو مورد استثناء شده است:

1. زن و شوهر مى‏توانند به تمام بدن يك ديگر نگاه كنند. بنابر فتوای امام خمینی(ره): “نگاه كردن به عورت ديگرى حرام است، اگر چه از پشت شيشه يا در آيينه يا آب صاف و مانند اينها باشد و احتياط واجب آن است كه به عورت بچه مميز هم نگاه نكنند، ولى زن و شوهر مى‏توانند به تمام بدن يك ديگر نگاه كنند.[2]

2. نگاه کردن پزشک به عورت فرد مریض برای معالجه:

بنابر فتوای امام خمینی (ره) : ” اگر انسان براى معالجه كسى ناچار شود كه به عورت او نگاه كند بنابر احتياط واجب بايد آيينه را در مقابل گذاشته و در آن نگاه كند، ولى اگر چاره‏اى جز نگاه كردن به عورت نباشد اشكال ندارد.[3]

اگر مراد از باسن بالای ران و غیر موضع خروج مدفوع باشد زن می تواند به باسن زن دیگر بدون قصد شهوت نگاه کند و مرد نیز می تواند بدون قصد شهوت به باسن مرد دیگر نگاه کند. [4]

[2]. امام خميني، توضيح المسائل (محشى)، ج ‏2، ص 489، م 2436.

[3]. همان، ج ‏2، ص 491، م 2442.

[4]. همان، ج‏2، ص 490، م 2438: “مرد نبايد با قصد لذّت به بدن مرد ديگر نگاه كند  و نگاه كردن زن هم به بدن زن ديگر با قصد لذّت حرام است‏.