نگاه سلفیه به شیعه

به‌گفته برخی از پژوهشگران، از نظر تاریخی، سلفی‌گری دشمن خود را در درون اهل‌سنت تعریف کرده بود، اما سلفی‌های وهابی، از ابتدا برضد شیعیان اقدام کردند که کشتار عتبات در دوره محمد بن‌ عبدالوهاب نمونه آن است. البته سلفی‌های غیر وهابی؛ مانند اخوان‌المسلمین، روابط مناسبی با شیعیان داشتند، حتی در مواردی برضد اسرائیل با یک‌دیگر همکاری می‌کردند، اما سلفی‌های جدید، شیعیان را منحرف می‌دانند. آن‌ها با تأکید بر خطر شیعیان، تلاش می‌کنند همه اهل‌سنت را برضد شیعیان با خود همراه کنند.[1]

[1]. پورحسن، ناصر و سیفی، عبدالمجید، «تقابل نئوسلفی‌ها با شیعیان و پیامدهای آن بر اتحاد جهان اسلام»، ص ۱۸ – ۲۰.