searchicon

کپی شد

نماز و زبان عربی

چرا باید نماز را فقط به زبان عربی بخوانیم؟ و هر کسی نمی تواند به زبان مادری و محلی خود نماز بخواند، باید به نکات زیر توجه داشت:

نکتۀ اوّل: می توان گفت عمده ترین دلیل در خواندن نماز به زبان عربی، پس از آن که نماز، سنت پیامبر است و عبادات توقیفی هستند(به جا آوردن آنها باید به همان شکلی باشد که خداوند تعیین فرموده است.) ، حفظ و بقای نماز در طول قرون و اعصار است که بدون کم و کاست برای همیشه باقی بماند و اگر هر کسی به زبان محلی و مادری خود آن را تلفظ می نمود احتمال کم و زیاد شدن الفاظ، تحریف و آمیخته شدن به خرافات و مطالب بی اساس منتفی نبود و چه بسا این تغییرات، به دیگر واجبات و ارکان نماز نیز سرایت می کرد و شاید کم کم اصل نماز از اهمیت افتاده و کاملاً به فراموشی سپرده می شد.

بدیهی است برای این که هر چیزی برای همیشه و در طول تاریخ بماند باید دارای معیار و مقیاسی غیرقابل تغییر باشد؛ نظیر این که در مورد اندازه، میلی متر، سانتی متر و یا متر و در مورد وزن، گرم، کیلو و… را به عنوان معیار و میزان غیرقابل تغییر قرار داده اند، همچنین در مورد نماز، اموری را که به نام واجبات و ارکان است به عنوان معیار و ملاک قرار داده اند که یکی از آنها لزوم عربی بودن اذکار واجب آن است.

نکتۀ دوم: اسلام يك دين جهانى است و مى‏خواهد همۀ مسلمانان را در يك جبهه و صف واحد قرار دهد. تشكيل چنين جمعيتى بدون زبان واحدى كه همه با هم تفاهم كنند، امكان ‏پذير نيست و زبان عربى كه به اعتراف اهل فن، از جامع‏ترين زبان‏هاى دنياست، مى‏تواند به عنوان يك زبان بين المللى و زبان نماز تمام مسلمانان، رمز وحدت و نشانۀ يگانگى مسلمانان ‏باشد؛ اين اصل در ساير دستورات اسلامى، همچون به سوى قبلۀ واحد نماز خواندن و… نیز تجلى پيدا كرده است.

نکتۀ سوم: ممکن است به ذهن کسی برسد که وادار کردن مردمی غیر مسلط بر زبان عربی به خواندن نماز به زبان عربی، نوعی ایجاد مشقت برای آنها و اجحاف و ستم در حق آنهاست. در جواب می توان گفت: برای مردمی که برای رفع حوایج روزمرۀ خود، ده ها و بلکه صدها اصطلاح و واژه­های بی گانه را به راحتی یاد گرفته و به کار می برند، یاد گرفتن کلمات نماز که مجموع کلمات واجب آن (با حذف کلمات تکراری) حدود 20 کلمه است، کار مشکلی نیست. از طرف دیگر، معنای ظاهری و سطحی کلمات نماز بسیار ساده و آسان است و همۀ مردم به راحتی می توانند معنای سطحی و ظاهری بسم الله الرحمن الرحیم و… را یاد بگیرند؛ هر چند این کلمات دارای معانی عمیق و گسترده نیز هست.

نکتۀ چهارم: از نظر زبان شناسان، زبان عربی از کامل­ترین زبان های دنیاست که به خوبی می تواند مفاهیم و مطالب گسترده و عمیق را در قالب های زیبا و کوتاه بیان کند.[1]

نکتۀ پنجم: عربى بودن الفاظ و اذكار در هر حكم و عبادتى شرط لازم نيست. همان طوری که بنابر نظر بعضى از علما، عربى بودن صيغۀ عقد ازدواج ضرورتى ندارد[2] و بعضى از علما همچون امام خمينى (ره) در اين باره مى‏فرمايند: اگر مكلف خودش نمى‏تواند صيغه را به عربى بخواند، حتى در صورتى كه بتواند وكيل بگيرد، جواز عقد به غير عربى خالى از قوت نيست.[3] همچنین لازم نيست دعاها نيز حتماً به عربى خوانده شوند و انسان در غیر از حالت نماز می تواند با خداوند به هر زبانی صحبت و با او راز و نیاز کند و به فتوای اکثر مراجع، در نماز نیز در غیر از اذکار واجب و خصوصاً در قنوت، می تواند به زبان غیر عربی دعا کند.[4] البته آنچه گفته شد به معناى بى توجهى مسلمانان به معانى اذكار در نماز و… نيست، بلكه بر هر مسلمان لازم است كه با معناى نماز و دعاها آشنا گردد تا بفهمد با خداى خود چه مى‏گويد، و در اين صورت است كه اعمال او خشك و بى‏روح تلقى نشده و سكوى پرواز او به سوى ابديت خواهند گشت.


[1]. المیزان، ج 4، ص 160؛ تفسیر نمونه، ج 9، ص 300 و  ج 13، ص 311.

.[2] معلقات آيت الله گرامى، ج 4، ص 645.

.[3] عروة الوثقى، ج 2، حاشيۀ ص 645.

[4]. توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 62.