کپی شد
نقش فلک در سعادت انسان ها
آیات و روایات فراوانی وجود دارند که رفتار و کردار انسان ها را مهم ترین دلیل ورود آنها به بهشت و جهنم اعلام می کنند.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: “این بهشتی است که شما به دلیل کردارتان در آن جای گرفتید”.[1] براساس آیات قرآن، انسان با دیدن نامۀ عمل خویش، می تواند قضاوت درستی در مورد خود داشته باشد.[2] و چنین چیزی با نقش فلک و ستارگان در سعادت و شقاوت انسان ها سازگاری ندارد.
خداوند به نقل از ساکنان دوزخ، سخنی را نقل می کند که آنان به خداوند شکوه می برند که (ما گناهی نداریم، بلکه) شقاوت بر ما غلبه کرده و ما گروهی گمراه بودیم (و به همین دلیل وارد دوزخ شدیم).[3]
آنها می خواهند وانمود کنند که مقدرات بر آنان غلبه کرده و خود تقصیری ندارند؛ اما امام صادق (ع) در ارتباط با این آیه می فرمایند که شقاوت آنان (جبری و از پیش تعیین شده نبود، بلکه) نتیجه کردار خود آنان بود.[4]
حضرتش در جای دیگری می فرمایند: “خداوند، مؤمنان را به دلیل کردار نیکشان مؤمن نامیده است”.[5]
با مراجعه ای به متون دینی، موردی مشاهده نمی شود که آنان ستارگان و فلکیات را عامل سعادت و شقاوت انسان ها بدانند و حتی اگر روایتی در این زمینه وجود داشته و از لحاظ سند هم مورد پذیرش باشد، نمی توان به معنای ظاهری آن معتقد بود.[6]
[1]. اعراف، 43؛ زخرف، 72.
[2]. اسراء، 14؛ “اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسيبا”.
[3]. مؤمنون، 106؛”قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّين”.
[4]. صدوق، التوحید، ص 356.
[5]. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج 15، ص 317، ح 20625.
[6]. برگرفته از سایت اسلام کوئست.