کپی شد
موارد مصرف صدقه
از نگاہ فقه اسلامی انسان مى تواند زكات (صدقه) را در هشت مورد مصرف كند:
اوّل: فقير (كسى كه مخارج سال خود و خانواده اش را ندارد. اما كسى كه صنعت يا ملك يا سرمايهاى دارد كه مىتواند مخارج سال خود را بگذراند فقير نيست).
دوم: مسكين (كسى كه گذران زندگی اش از فقير سختتر است).
سوم: كسى كه از طرف امام (ع) يا نايب امام مأمور است كه زكات را جمع و نگهدارى نمايد و به حساب آن رسيدگى كند و آن را به امام (ع) يا نايب امام يا فقرا برساند.
چهارم: كافرهايى كه اگر زكات به آنان بدهند به دين اسلام مايل مىشوند، يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند.
پنجم: جهت خريدارى بندهها و آزاد كردن آنان.
ششم: بدهكارى كه نمىتواند قرض خود را بدهد.
هفتم: سبيل اللَّه؛ يعنى كارى كه مانند ساختن مسجد منفعت عمومى دينى دارد، يا مثل ساختن پل و اصلاح راه كه نفعش به عموم مسلمانان مىرسد و آنچه براى اسلام نفع داشته باشد به هر نحو كه باشد.
هشتم: ابن السبيل؛ يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده است.[1]
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید