مفهوم شناسی طهارت

طهارت در لغت به معنای نظافت و نزاهت می باشد[1] و نظافت به معناى طهارتى است كه بعد از پليدى در چيزى حاصل‏ مى‏شود، (مثلا لباس بعد از شسته شدن نظيف مى‏شود، و بهمين جهت) كلمه نظافت به خصوص ‏در محسوسات استعمال مى‏شود و اما كلمه (نزاهت) در اصل به معناى دورى بوده، و اگر در طهارت استعمال شود، به طور استعاره استعمال شده است.

[1]. حسينى جرجانى، سيد امير ابوالفتوح، آيات الأحكام، ج1 ، ص 10، تهران، 1440 هـ ق.