مرگ اوشو

اوشو در سال 1990 م؛ یعنی نزدیک به پنج سال بعد از اخراج از آمریکا مرد. اما دربارهٔ علت مرگ او  دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. برخی گفته اند که در زندان ایالت اوکلاهومای آمریکا، یک منبع قدرت متوسط تشعشع رادیو اکتیو را در تشک خواب او پنهان کرده بودند تا توانایی های عقلانی، قابلیت های گفتاری و سیستم دفاعی بدنش را نابود کند. تشک کثیفی که شب پیش، اوشو را به اجبار برآن خوابانیده بودند، تعویض شده بود. برای صبحانه نیز دو قطعه نان تست خیس خورده در یک سس بی طعم و بی بو را به وی خوراندند .

بلافاصله بعد از خوردن آنها، اوشو احساس تهوع شدید کرد. بعدها طبق دریافت دکترش ، مشخص شد که وی را علاوه بر قرار دادن در معرض تشعشع رادیو اکتیو، با زهر مهلک «تالیوم» (فلز سنگین مورد استفاده در زهر موش صحرایی) نیز مسموم کرده اند [1].برخی دیگر گفته‌اند به دلیل فسادهای اخلاقی و جنسی شدیدی که اوشو داشت، به مرض ایدز مبتلا شد و در اثر آن از دنیا رفت، امّا آنچه از قراین و شواهد فهمیده می‌شود این است که اشو به علت سرطان از دنیا رفت نه چیز دیگر، و این مطلب از سخنان اشو فهمیده می‌شود، در آنجا که می گوید: من بارها و بارها پرسیده بودم که چرا «راما کریشنا» از سرطان مرد. من می دانم که چرا وی از سرطان مرد … . او باید به طور مطلق در قبال تمامی بیماری‌ها آسیب پذیر و حساس بوده باشد و اگر این فقط راماکریشنا می‌بود، ما می‌توانستیم فکر کنیم که تنها یک استثناء است؛ اما «ماهاراشی‌راما» نیز از سرطان مرد. این به ‌نظر عجیب می‌آید، این‌که طی یک صد سال دو انسان روشن ضمیر، از والاترین مرتبه، به بیماری سرطان وفات یابند. تمام مقاومت بدن آنها در برابر بیماری از دست رفته بود. من می‌توانستم از وضعیت خودم بفهمم، من کل مقاومتم در قبال بیماری را از دست دادم.[2]

علائمی که در اشو وجود داشت و از آنها رنج می‌برد، با مریضی سرطان همخوانی داشت؛ مانند: ریزش مو، استخوان درد، ریزش دندان‌ها و … .[3]