searchicon

کپی شد

متی

متی هیئت حاصله برای شیء که از نسبت آن شیء با زمان به دست می آید. متی به دو قسم تقسیم می شود:

1. حوادث زمانیه: آنهایی که وجودشان تدریجی است و منطبق بر زمان خودش است.

2. آنهایی که  وجودشان آنی است.[1]

به عبارتی دیگر متى؛ يعنى زمانى بودن؛ يعنى يک شى‏ء در زمان باشد.[2] و نیز گفته شده: متى عبارت است از هيئتى كه عارض شى‏ء مى‏شود از آن جهت كه در زمان واقع است.[3]



[1]. طباطبایی، سید محمد حسین، نهایه الحکمه، 132.

[2]. مطهرى، مرتضی،مجموعه‏آثار(درس های اشارات، نجات، الهیات)، ج ‏7، ص 223.

[3]. مطهرى، مرتضی،مجموعه‏آثار(درس های اسفار)، ج 11، ص 352.