searchicon

کپی شد

لواط و قوم لوط

هم جنس بازى (لواط) عمل زشت و ناپسندى است كه بر خلاف طبيعت و غريزه انسانى است و پيامبران الهى با اين عادت زشت برخورد كرده‏اند. قرآن كريم در چند مورد، داستان قوم لوط را بيان كرده و در ضمن آن اين عمل را سرزنش نموده و ممنوع اعلام مى‏دارد:

اول: أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ[1] «آيا در ميان جهانيان شما به سراغ جنس ذكور مى‏رويد و هم جنس بازى مى‏كنيد آيا اين زشت و ننگين نيست؟ و همسرانى را كه پروردگارتان براى شما آفريده است رها مى‏كنيد؟ حقا شما قوم تجاوزگرى هستيد.»

در اين جا قرآن قوم لوط را متجاوز مى‏خواند چون كسى كه غذاى سالم نيروبخش را رها كند و به سراغ غذاى مسموم و آلوده برود طغيانگر و تجاوزكار است.

دوم: وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ [2] «و به خاطر آوريد لوط را، هنگامى كه با قوم خود گفت: آيا عمل بسيار زشتى را انجام مى‏دهيد كه هيچ يك از جهانيان، پيش از شما انجام نداده است؟ آيا شما از روى شهوت به سراغ مردان مى‏رويد نه زنان؟ شما گروه اسراف كار و منحرفى هستيد.»

در آيه اول اشاره مى‏شود كه اين گناه علاوه بر اين كه خود يك عمل زشت و فوق العاده ننگين است قبل از شما در هيچ قوم و ملتى سابقه نداشته است و اين زشتى، آن را چند برابر مى‏كند زيرا پايه‏گذارى روش غلط و سنت شوم وسيله‏اى براى گناه ديگران در آينده خواهد شد. قوم لوط مردمى ثروتمند و مرفه و شهوت ران و هواپرست بودند. [3] و طبق فرموده قرآن عمل زشت لواط را پايه‏گذارى كردند.

سوم: وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ … [4]

 «و لوط را فرستاديم هنگامى كه به قوم خود گفت: شما عمل بسيار زشتى انجام مى‏دهيد كه هيچ يك از مردم جهان پيش از شما آن را انجام نداده است. آيا شما به سراغ مردان مى‏رويد و راه تداوم نسل انسان را قطع مى‏كنيد و در مجلستان اعمال ناپسند انجام مى‏دهيد؟»

چهارم: وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ [5]«و لوط را به يادآور هنگامى كه با قومش گفت: آيا شما به سراغ كار بسيار زشتى مى‏رويد در حالى كه نتايج شوم آن را مى‏بينيد. آيا شما به جاى زنان از روى شهوت به سراغ مردان مى‏رويد؟ شما قومى نادانيد. آنها پاسخى جز اين نداشتند كه به يكديگر گفتند: خاندان لوط را از شهر و ديار خود بيرون كنيد كه اينها افرادى پاكدامن هستند.»

فاحشه به معناى كارهايى است كه قبح آن روشن و آشكار است و در اين جا منظور همجنس‏گرايى، يعنى عمل ننگين لواط است. و جمله «انتم تبصرون» اشاره به اين است كه شما زشتى اين عمل و عواقب شوم آن را با چشم خود مى‏بينيد.

اين آيه نشان مى‏دهد كه اين عمل (لواط) نتيجه جهل و نادانى و بى‏خبرى از قانون آفرينش و از همه ارزش هاى انسانى است.[6]

در پايان آيه كلام قوم لوط را نقل مى‏كند كه آن قدر سقوط اخلاقى پيدا كرده بودند كه در محيط آلوده آنان، پاكى جرم بود و خاندان پيامبر خدا (لوط) را به خاطر پرهيز از آلودگى و ننگ، تبعيد مى‏كنند. [7]



[1]. شعراء، 165- 166.

[2]. اعراف، 80- 81.

[3].  مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 6، ص 242، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش.‏

[4]. عنكبوت، 28- 29.

[5]. نمل، 54- 56.

[6]. مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 15، ص 503- 506، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش،

[7]. رضايى،‏ محمد على، پژوهشى در اعجاز علمى قرآن‏، ص 386، ناشر، كتاب مبين‏، چاپ، رشت،‏ چاپ اول‏، 1381 ش‏.