کپی شد
قرآن، منبع فقه شیعه
قرآن کریم، نخستین و اساسى‌ترین منبع و مأخذ برای فقه شیعه و بلکه فقه اسلامی، است.[1] کتاب خدا مشتمل بر اصول عقاید، تاریخ، اخلاق و احکام و… است. بخش مربوط به احکام را اصطلاحاً «آیات الأحکام» یا «احکام القرآن» نامیده‌اند. گفته شده: تعداد آیات الأحکام در قرآن، پانصد آیه است.[2]
در ارتباط با قرآن و اعتماد به آن به عنوان منبع اصلی استنباط احکام، سه مسئله باید مورد توجّه قرار گیرد:
الف: قرآن، کلام خدا است و در صدور آن از خداوند متعال شکی نیست.
ب: قرآن، تحریف نشده است.
ج: نصوص و ظواهر قرآن، حجیّت دارد.[3]
[1]. اسلامی، رضا، مدخل علم فقه، ص 81.
[2]. مکارم شيرازى، ناصر، دائرة المعارف فقه مقارن، ص 159.
[3]. برای آگاهی بیشتر ر.ک: «قرآن، منبع فقه اهل سنت» (سایت اسلام پدیا).
مباحث مرتبط:
آیات الأحکام, فقه شیعه و تحریفناپذیرى قرآن, فقه شیعه و حجیّت نصوص و ظواهر قرآن, قرآن نخستین منبع فقه شیعهفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید