searchicon

کپی شد

فلسفه های مضاف

فلسفه در آغاز نامی عام برای همه دانش ها بوده است. پس از دوران قرون وسطی غربيان به بخش طبيعيات فلسفه توجه ويژه نمودند و عالمان علوم طبيعی از عالمان ساير بخش های فلسفه جدا شدند. در دوران معاصر، رفته رفته در غرب بخش های مختلف فلسفه – که همگی در روش غير تجربی مشترک بودند -، با عناوين مجزا از يک‌ديگر متمايز شدند. پس از انتقال اين عناوين، اصطلاح فلسفه های مضاف در برابر فلسفه (مطلق) رايج شد.[1]

فلسفه‌های مضاف با دو رشته فلسفه علوم و فلسفه حقایق، ظاهر گشته‌اند. فلسفه علوم، دانش فرانگرانۀ توصیفی- تحلیلی رشته علمی است، و فلسفه حقایق، دانش درون نگرانۀ توصیفی – عقلانی پدیده‌های حقیقی و اعتباری است.[2]



[1]. برگرفته از سایت پرتال نشریات دفتر تبلیغات.

[2]. خسرو پناه، عبدالحسین، قبسات، شماره 39 و40، ص173.