searchicon

کپی شد

فرقه بابیه و ترور مخالفان

فرقه بابیه به علت افکار انحرافی و اقدامات شوم خود، مخالفانی در سطح شاه، صدر اعظم، عالمان دینی و مردم داشت. یکی از اقدامات فرقه بابیه علیه مخالفان خود، از میان برداشتن آنان بوده است.

در کتاب «ایران در دوره سلطنت قاجار» آمده: «اندکی بعد از گرفتار شدن باب، در دوران پادشاهی ناصر الدین شاه، شورش‌های سخت به وسیله طرفداران باب به ظهور رسید و توطئه‌هایی برای قتل شاه و صدراعظم ایران به وسیله بابیان چیده شد. آن‌گاه در پاورقی می افزاید: «سرپرسی سایکس» زیر عنوان توطئه و شورش بابیان، می نویسد: یک توطئه برای قتل امیرنظام (میرزا تقی خان امیرکبیر) تشکیل شد، ولی کشف شد و توطئه کنندگان دستگیر شده به قتل رسیدند».[1]

یکی از محققان دراین‌باره می نویسد: پس از غائله زنجان (توسط فرقه بابیه)،[2] امیر كبیر، چند نفر از سرجنبانان آنان را اعدام كرد، چند تن دیگر را به زندان فرستاد. عده ای را نیز تبعید کرد…، اما (بابیان) بیكار ننشستند و پنهانى فعالیتى داشتند، تا زمانى كه اختلالى ایجاد نمى‏كردند، كسى را با آنان چندان كارى نبود. البته كینه امیر را در دل داشتند. کینه ای که در نوشته های همکیشان آنان، و بهائی و بهائی زادگان در ایران و آمریکا، هنوز منعکس است. (تا این كه) بابیان توطئه‏ کشتن شاه (ناصرالدین شاه)،[3] امیر (کبیر) و امام جمعه‏ تهران[4] را چیدند، ولی امیر پرده از روی آن برداشت.[5]

در این نوشتار به توطئه قتل شهید ثالث و ناصرالدین شاه اشاره می شود.

[1]. شمیم، علی اصغر، ایران در دوره سلطنت قاجار (قرن سیزدهم و نیمه اول قرن چهاردهم)، ص 140.

[2]. در مطالب آینده به آن اشاره خواهد شد.

[3]. چون او دستور اعدام باب را داده بود.

[4]. میرزا ابوالقاسم تهرانی (۱۲۱۵-۱۲۷1) امام جمعه تهران در عصر فتحعلی‌شاه، محمدشاه و ناصرالدین‌شاه.

پدرش میرزا محمد صدرالعلماء اصفهانی و از خاندان خاتون آبادی بود. جدش، میرمحمدصالح خاتون آبادی، در عهد صفویه منصب امام جمعه ئی اصفهان را داشت و داماد محمدباقر مجلسی بود. میرزا ابوالقاسم، پس از درگذشت عمو و پدرزنش، آقا محمدمهدی امام جمعه (نخستین امام‌جمعه تهران) به دستور محمد ‌شاه به امامت ‌جمعه تهران و تولیت مسجد شاه گمارده شد. میر سید ابوالقاسم امام جمعه دارای خصائلی نیکو بود و همه کس او را محترم داشته و از او به خوبی یاد می کردند. او از روحانیان بانفوذ عصر خود بود و در سن 56 سالگی در تهران درگذشت. آرامگاه او در جنوب شهر تهران به سر قبر آقا معروف است. ر.ک: دانشنامه نماز جمعه http://jomepedia.ir؛ ویکی پدیا https://fa.wikipedia.org/wiki.

[5]. ر.ک: آدمیت، فریدون، امیرکبیر و ایران، ص 451.