searchicon

کپی شد

فاطمه (س) و جنگ احد

در كتاب ابان بن عثمان آمده هنگامى كه فاطمه (س) و صفيه به طرف حضرت رسول خدا (ص) آمدند و چشم هاى آنان به پيغمبر (ص) افتاد، حضرت به امير المؤمنين(ص) فرمود:

از آمدن عمه‏ام به طرف من جلوگيرى كن ولى فاطمه را بگذار نزد من بيايد، هنگامى كه فاطمه نزد آن جناب رسيد و مشاهده كرد كه خون از صورت و دهان پدر بزرگوارش جارى شده فرياد برآورد، و خون‏ها را از چهره پيامبر(ص) پاک كرد، و گفت: خداوند بر كسانى كه صورت رسولش (ص) را خون آلوده كرده‏اند غضب خواهد كرد و آنان را به عقوبت گرفتار خواهد نمود. حضرت رسول (ص) خون‏ها را با دست مبارک مي گرفت و به آسمان پرتاب مي كرد و چيزى از آن خون‏ها به طرف زمين باز نمي گشت، امام صادق (ع) فرمود: اگر اندكى از آن خون‏ها پائين مى‏آمد عذاب خداوند نازل می گرديد.[1]


[1]. طبرسى، فضل بن حسن، إعلام الورى، مترجم، عطاردى، عزيز الله، متن، ص 119، ناشر، اسلامية، تهران، چاپ اوّل، 1390 ق‏.