کپی شد
شستن دهان در حال روزه
برای روشن شدن حکم این که روزه دار دهان خود را شست و شو دهد به چند مسئله می پردازیم:
1. اگر بخواهد برای جلوگیری از بوی دهان در حال روزه، مسواک بزند، باید رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود و یا کم باشد كه رطوبت خارج از دهان به آن گفته نشود، اما اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مىشود.[1]
2. اما اگر براى خنك شدن، يا بىجهت مضمضه کند؛ (آب در دهان بگرداند) و بىاختيار فرو رود، قضای روزه بر او واجب است، ولى اگر فراموش كند كه روزه است و آب را فرو دهد، يا براى وضو مضمضه كند و بىاختيار فرو رود، قضا بر او واجب نيست.[2]
برخی از فقها می گویند: اگر آب شست و شوی دهان بدون اراده به حلق برسد، اشكالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بىاختيار به حلق مىرسد، روزهاش باطل است.[3] و مضمضه زياد براى روزه دار مكروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بيرون بريزد.[4]
بنابراین، با رعایت شرایط بالا، روزه دار می تواند دهان خود را جهت جلوگیری از بوی دهان بشوید؛ ولی بهتر است سه مرتبه آب دهان خود را بیرون بریزد.
[1]. توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 892، م 1573.
[2]. همان، ص 939، م 1688.
[3]. همان، ص 895، ذیل م 1582؛مکارم، شست و شوى دهان با آب يا داروها اگر چيزى از آن فرو نرود، روزه را باطل نمىكند و اگر بدون اراده به حلق برسد، اشكالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بىاختيار به حلق مىرسد روزهاش باطل است و قضا و كفّاره دارد.
[4]. همان، ص 942، م 1690.