شرایط اثبات زنای محصنه در قانون جمهوری اسلامی ایران

در قانون جمهوری اسلامی که بر اساس فقه تشیع نوشته شده است نیز این شرایط مورد نظر اسلام برای اثبات زنای محصنه به چشم می خورد که به بعضی از این موارد اشاره می کنیم:

1. ماده 74: زنا چه موجب رجم (سنگسار) شود یا تازیانه، با شهادت چهار مرد عادل یا سه مرد عادل و دو زن عادل ثابت می شود.[1]

2. ماده 76: شهادت شهود باید روشن و بدون ابهام و مستند به مشاهده (رؤیت) باشد.

3. ماده 78: بیان خصوصیات از حیث زمان و مكان نباید در كلام شهود اختلاف باشد (و الّا همه شهود به جرم قذف (تهمت زدن) تازیانه می خورند.

4. ماده 79: شهود باید بدون فاصله زمانی شهادت دهند (و الّا همه شهود حدّ قذف می خورند)[2]

حتی اگر شخص بعد از اقرار، انكار كند حد رجم از او برداشته می شود. امام صادق (ع) می فرماید: اگر شخصی به گناهی كه موجب حدّ است اقرار كند و سپس انكار نماید. باید حدّ (تازیانه) بر او جاری شود مگر گناهی (زنای محصنه) كه موجب رجم است كه بعد از انكار رجم نمی شود.[3]

این سخت گیری ها در راه اثبات گناهی كه موجب رجم می شود آن قدر زیاد است كه بعضی گفته اند[4] شاید هیچ گاه چنین چیزی ثابت نشود مگر آن كه شخصی با عقل و اختیار خود به آن اعتراف كند.

[1].تحرير الوسيلة، ج ‏2، ص 461، م  9.

[2]. مرتضوی، سید فتاح، شرح قانون مجازات اسلامی، ص 32 – 43.

[3]. وسائل الشیعه، ج 18، ص 318 و 319.

[4] تاثیر زمان و مكان بر قوانین جزائی اسلام، حمید دهقان.