سلفیه و ظاهرگرایی

سلفیان تنها به ظاهر آیات قرآن استناد می‌کنند و هیچ تأویل و تفسیری از آیات قرآن را درست نمی‌دانند؛ برای مثال برپایه آیه «الرحمن علی العرش استوی»[1] که معنای ظاهری آن این است که خدا بر تختی قرار گرفته است، می‌گویند: خدا واقعاً تختی دارد که بر آن می‌نشیند. هم‌چنین از تعبیر قرآنی «ید الله» برداشت می‌کنند که خدا دست دارد.[2]

[1]. طه، ۵.

[2]. علی‌زاده موسوی، سید مهدی، سلفی‌گری و وهابیت، ص ۶۱ – ۶۲.