رابطه علم فلسفه با سایر علوم

علوم به معنای مجموعه‏هایی از مسائل متناسب، هر چند با معیارهای مختلفی از قبیل موضوعات، اهداف و روش های تحقیق، از یكدیگر جدا و متمایز می‏شوند، ولی در عین حال، ارتباطاتی میان آنها وجود دارد و هر كدام می‏توانند تا حدودی به حلّ مسائل علم دیگر، كمک كنند.

میان فلسفه و سایر علوم نیز ارتباطاتی برقرار است و هرچند فلسفه، نیازی به سایر علوم ندارد و حتی محتاج به اصول موضوعه ‌ای که در سایر علوم اثبات می ‌شود، نیست، ولی از یک طرف کمک ‌هایی به دیگر علوم می‌ کند و نیازهای بنیادی آنها را برطرف می ‌سازد، و از سوی دیگر به یک معنا بهره‌ هایی از علوم دیگر می‌ گیرد.[1]

[1]. ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج 1، ص 118 و 119.