رابطه جمهوری اسلامی ایران با جنبش حماس

از نظر حماس، مناسباتش با ایران براساس احترام متقابل، اشتراک مواضع و دیدگاههای راهبردی و سیاسی است، بدون آن‌که هریک از دو طرف نظرش را به طرف مقابل تحمیل کند.[1]

فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی جنبش حماس مکملی بر فعالیت اخوان‌المسلمین در اراضی اشغالی است.

حماس از زیربناهای اجتماعی و فرهنگی‌ای که اخوان‌المسلمین ایجاد کرده بودند، برای گسترش پایگاه اجتماعی خود استفاده بسیار کرد.

از جمله اقدامات اخوان‌المسلمین تأسیس مؤسسات خیریه اسلامی، کتابخانه‌ها و باشگاههای ورزشی در نقاط مختلفی از کرانه باختری و نوار غزه بود.[2]

منابع منتقد حماس، همواره ایران را به عنوان بزرگ‌ترین حامی مالی، لجستیکی، نظامی و تسلیحاتی حماس می‌دانند.[3] ایران در سال ۱۹۹۱میلادی با توجه به اشتراک در اهداف، از حماس حمایت کرد. دامنه این حمایت‌ها تا تأسیس دفتر سیاسی در تهران و سفر رهبران حماس به ایران ادامه یافت. هرچند در میانه جنگ دولت سوریه با شورشیان مسلح و گروه تروریستی داعش، به دلیل اختلاف‌نظر برخی از اعضای حماس و جمهوری اسلامی ایران درباره گروه‌های مسلح در سوریه، برای مدتی رابطه آنان به سردی گرایید.[4] مقاومت اسلامی حماس سعی می‌کند تا روابط خود را با گروه‌های شیعی چون حزب‌الله لبنان و دولت جمهوری اسلامی ایران حفظ کند و به دنبال روابط بهتر با دیگر کشورهای اسلامی هم‌چون ترکیه و عربستان است.[5]

[1]. زیاد ابوعمرو، «حماس: خلفیة تاریخیة سیاسیة»، ج۱، ص۹۲؛ امین مصطفی، ایران و فلسطین بین عهدین، ج۱، ص ۶۱.

[2]. ویکی فقه.

[3].  «گزارش واشینگتن‌پست از «نقش تهران» در تأمین نیازهای آموزشی و تسلیحاتی حماس»، رادیو فردا.

[4]. عباسی و تبریزی، «بررسی روابط ایران و جنبش حماس بعد از بیداری اسلامی»، ص ۵۵.

[5]. «حماس: روابط ما با ایران دیرینه و مستمر است»، خبرگزاری فارس.