دلیل عقلی ولايت فقيه

به صورت‏هاى گوناگونى مى‏توان “ولايت فقيه” را اثبات کرد. بخشی از ادلۀ مسئله ولایت فقیه اختصاص به دلیل عقلی دارد.

ما در اين جا به بررسی دليل عقلى در مسأله “ولايت فقيه” می‌پردازیم.

بدون شک از يک سو جامعه به زمامدار و رهبر نياز دارد. از سوى ديگر مسايل حکومتى امورى نيست که از حوزۀ دين خارج باشد؛ بلکه عناصر جهان شمول دين در اين زمينه به صورت يک نظام کامل در دين خاتم ارايه شده است و عقل نه تنها در دخالت دين در زمينه زمامدارى منعى نمى‏بيند، بلکه به مقتضاى حکمت بر ضرورت آن اصرار دارد. حال اگر حکومت را از منظر دين نگاه کنيم و وظيفۀ اصلى آن را صيانت از ارزش‏هاى الهى و آرمان‏هاى اسلامى و احکام شرعى بدانيم، عقل حکم مى‏کند، بر قلّۀ چنين حکومتى مى‏بايست کسى قرار بگيرد که به احکام الهى و وظايف دينى آگاهى دارد و او مى‏تواند زمامدار مردم باشد. اگر معصوم در ميان مردم بود، عقل او را سزاوار اين منصب مى‏شمرد، ولى اکنون که او نيست، فقيهان عادل قادر بر ادارۀ جامعه را لايق اين مقام معرفى مى‏کند.

به ديگر سخن، عقل حکم مى‏کند که در رأس يک حکومت اعتقادى و آرمانى، بايد شخصى قرار بگيرد که از آرمان آگاهى دارد و در شريعت اسلام، که آيين احکام و قوانين الهى است، مصداق چنين شخصى فقيهان هستند.