کپی شد
حطیم
حطیم در لغت به معنای شکسته است،[1] شاید علت این نامگذاری این باشد: چون مردم در کنار حطیم با خضوع و خشوع و شکستگی خاصی دعا می کنند، این مکان حطیم نام گرفته است این که حطیم تنها همان محدوده کنار حجرالاسود و باب کعبه را شامل می‌شود، یا وسعت بیشتری دارد، اختلاف است. در روایتی از امام صادق (ع)، تنها همین موضع را حطیم می‌نامند.[2] در همین راستا استکه شیخ صدوق نیز بر این باور است که حطیم فاصله میان در کعبه و حجرالاسود را گویند، جایی که خداوند توبه آدم را پذیرفت.[3]
همچنین گفته شده است به مساحت میان حجرالاسود و زمزم و مقام ابراهیم (ع) و قسمتی از حجر اسماعیل (ع) را «حطیم» می‌گویند. حطیم از مکان‌های محترم در مسجدالحرام است و مردم در این قسمت برای دعا جمع می‌شوند و به یکدیگر فشار می‌آورند. [4]
[1]. راغب اصفهانی، المفردات في غريب القرآن، ص 242.
[2]. صدوق، علل الشرایع، ج 2، ص ۴۰۰.
[3]. صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۰۹.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید