searchicon

کپی شد

حضرت اسماعیل (علیه السلام) در کربلا

هنگامی که حضرت اسماعیل (علیه السلام) گوسفندان خود را برای چرا به کنار فرات فرستاد، چوپان به او خبر داد: چند روز است که گوسفندان (در این منطقه) آب نمی آشامند! اسماعیل (علیه السلام) از خداوند متعال سبب آن را پرسید، جبرئیل (علیه السلام) نازل شد و گفت:‌ ای اسماعیل، از گوسفندانت بپرس، تا سبب آن را بگویند.

حضرت از گوسفندان پرسید: چرا از این آب نمی آشامید؟ ]به اذن الهی[ با زبان فصیح گفتند: به ما خبر رسیده که فرزندت حسین (علیه السلام)؛ فرزندزاده حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در این جا با لب تشنه کشته می شود و ما به جهت حزن بر او از این شریعه، آب نمی نوشیم.[1]

اسماعیل (علیه السلام) درباره قاتل آن حضرت سؤال کرد، گفتند: آن حضرت را، ملعون اهل آسمان ها، زمین و تمام خلائق، می کشد. پس اسماعیل عرض کرد: خدایا قاتل حسین (علیه السلام)  را لعن کن .[2]



[1]. برای سخن گفتن حیوانات، نمونه هایی در اسلام داریم؛ از جمله این که قرآن کریم در آیات 22 تا 24 سوره نمل به سخن گفتن هدهد پرداخته است.

[2]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، محقق/ مصحح: جمعى از محققان‏، ج 44، ص 243 و 244.