searchicon

کپی شد

حج تمتع

حجّ تمتع آن است كه در ماه های حجّ، محرم از ميقات احرام عمره ‏ببندد و پس از طواف بيت و نماز طواف و سعى بين صفا و مروه تقصير كرده از احرام خارج شود. پس از خروج از احرام محرماتی که به خاطر احرام بر محرم حرام شده بود، حلال می شود. سپس پیش از ظهر روز عرفه به نحوی که بتواند در ظهر همان روز در عرفه باشد، مثلا روز 8  ذی الحجة، از مكّه احرام حجّ بسته به عرفات می رود آن گاه به مشعر و منى می رود و بقیه اعمال حج را انجام می دهد.

علّت نام گذاری این حج به حجّ تمتّع آن است كه شخص ميان دو عمل از احرام خارج شده و از چيزهائي كه در حال احرام حرام بود، لذت می برد.[1]



[1]. جمعى از پژوهشگران زير نظر هاشمى شاهرودى، سيد محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، محقق/ مصحح: محققان مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، ج ‌3، ص 197.