توجه به قرآن و تعالیم آن

از مهم ترین راه کارهای عملی برای پیش گیری از خرافات، توجه به قرآن کریم و تعالیم آن به عنوان تنها کتاب تحریف نشدۀ آسمانی می باشد. قرآن کریم با ارائه تصویری صحیح از خداوند متعال و تنزیه ذات مقدسش از هرگونه شائبه جسمانیت و به طور کلی صفات نقص، و همچنین پیراستن دامن پاک انبیا و اولیای خدا از هرگونه آلودگی های بشری و نسبت های ناروا نقش مهمی در دورنگه داشتن اذهان و افکار از هرگونه عقیدۀ خرافی و انحرافی ایفا نموده است.

قسمت بسيار مهمى از قرآن کریم به صورت سرگذشت اقوام پيشين و داستان هاى گذشتگان بيان شده است، اين كه يک كتاب تربيتى و انسان ساز اين همه تاريخ و داستان دارد، حکمت های متعددی دارد، که به طور حتم یکی از آن حکمت ها: ارائه نمونه‏هايى از تاريخ اصيل و خالى از خرافات و دروغ‏پردازی ها و تملق‏ها و ثناخوانی ها و تحريف ها و مسخ ها است. خداوند بعد از بیان داستان مباهله می فرماید: «إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقّ؛[1] حقیقت داستان این است». و بعد از بیان گوشه ای از زندگی حضرت عیسی (ع) می فرماید: «الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ؛[2] کلام درست، از ناحیه پروردگار تو است».

ماهیت داستان های قرآنی بیان واقعیاتی است که در جهان پدید آمده، نه خیال پردازی. با توجه به این نکته، برای پی بردن به حقایق زندگی انبیا-زندگی پیراسته از خرافات- قرآن کریم، منبع معتبری است.

علاوه بر این، دعوت قرآن کریم به تفکر و اندیشیدن چه پیرامون قصص انبیاء و چه پیرامون سایر حقایق عالم هستی، گام مهمی در پیش گیری از خرافات می باشد؛ به عنوان نمونه به دو آیه در این باره اشاره می شود:

1. « فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ؛[3] داستان ها را بیان کن، به آن امید که بیندیشند».

2. «قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ؛[4] بگو: بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده بخوانم، و آن اين كه چيزى را شريک او قرار ندهيد، و به پدر و مادر نيكى كنيد، و فرزندانتان را از بيم فقر نكشيد، ما شما و آنها را روزى مى‏دهيم، و به كارهاى زشت نزديک نشويد چه آشكار آنها و چه پنهان آنها (مانند گناهان عملى و اعتقادى، يا گناهان آشكار در نظر مردم و پوشيده از آنها)، و نفسى را كه خدا محترم شمرده و كشتنش را حرام كرده جز به حق (نظير قصاص يا حدود يا دفاع و غيره) نكشيد. اينها است كه خدا شما را بدان سفارش كرده، شايد بينديشيد».

اينها همه به خاطر آن است كه هدف قرآن رشد و تكامل انسان ها است، و این مهم در سایۀ حقایق و واقعیات حاصل می شود نه انحرافات و خرافات.